Jurriaan NijkerkOnlangs schreef de hoofdredacteur van het weekblad Schuttevaer, Dirk van der Meulen, aan de vaste fotografen dat het honorarium per foto van 49 naar 25 euro zou gaan. En anders maar niet meer leveren. Nu leveren nieuwsfoto’s tegenwoordig vaak toch al weinig meer op, goede voorbeelden zij de € 18 van De Telegraaf en van Corelio. Een beetje fotograaf mag echter toch nog rond de € 75 ontvangen. Ook een rotprijs.
Schuttevaer zit in zwaar weer, de redactionele pagina’s zijn inmiddels ook al teruggebracht en er heeft een redacteur afscheid moeten nemen. Mijn collega Van der Meulen ziet het echter hoopvol in, het blad is uiterst gezond en wanneer iedereen aan boord blijft breken er ongetwijfeld weer zonniger tijden aan. Ongelooflijk, ik zou als hoofdredacteur dwars voor de deur gaan liggen bij mijn directie of opstappen.
Een van de argumenten van Van der Meulen is ‘dat fotografen tegenwoordig geen rolletjes meer hoeven te ontwikkelen.’ Goedemorgen, zo lust ik er nog wel een. Ik stam uit de tijd dat ik ze zelf ontwikkelde. Die tien minuten die je er mee kwijt was plus de tijd van de afdruk wordt geenszins gecompenseerd door het beeldschermwerk dat tijd kan vreten. Bovendien is reeds uitputtend aangetoond dat de snellere afschrijving van camera’s en hard- en software de vaste kosten alleen maar geweldig laat oplopen. Maar ja, de krant wil snelheid…
Onze Dirk van de Meulen vangt het handig op, maakt steeds meer gebruik van gratis aangeleverd beeldmateriaal. Misschien moet hij ook maar eens uitkijken naar gratis aangeleverd tekstmateriaal, daar hebben ze op het internet genoeg van staan. Met de Belastingdienst is vast wel een 50% kortingsdeal te sluiten. En wellicht is er nog een papierboer die een rol papier heeft waar hij wegens waterschade toch niet af kan, Schuttevaer is ten slotte een blad voor de binnenvaart, die schippers begrijpen dat wel.
Een niet nader te noemen redelijk toonaangevende beeldredacteur legde mij onlangs uit hoe het zat met die tarieven. “Wij werken met A- en met B-fotografen. De B-fotografen krijgen dat lage tarief, de A-fotografen betalen wij normaal. Ik krijg een Stefan Vanfleteren of een Joost van den Broek niet voor een rotprijs, maar deze mannen leveren natuurlijk wél iets voor dat geld.”
Maar nu even terug. Één redacteur er uit, het aantal redactionele pagina’s terug van 11 of meer naar 9, gratis (wat heb ik toch ook gruwelijk de pest aan dat woord) beeldmateriaal. Dus veel minder betaalde fotografie. En dan zouden die enkele tientjes besparing op een toch al buitengewoon armoedzaaierige prijs Schuttevaer moeten redden? Dat kun je toch niet met droge ogen beweren, dat gelooft toch niemand? Voor deze situatie, waarin niet meer aan de verplichtingen kan worden voldaan, is een mooi woord uitgevonden. Failliet...
