Bruidsfotografie▼

Jouw imago als huwelijksfotograaf

Eigenlijk is het veroveren van een imago heel simpel. Het hangt er van af of je 'marktkoopman' wilt zijn of iemand die voor een klant een speciaal stuk werk levert. Van mij mag het trouwens allebei, ieder product heeft namelijk zijn klant.

Even bedrijfseconomisch bekeken. Wanneer je 10 statieportretten maakt met de keus uit bootje, bruggetje of brandweerwagen, 15 foto's stadhuis, 15 foto's receptie, 20 foto's feest, dan kun je heel goed een standaardprijs afgeven, optelsom. De rookworst van Unox kost ook in praktisch alle supermarkten hetzelfde. En voor het aankomend paar dat zo dom is, gezien het hoge echtscheidingspercentage, elkaar in de boot te willen nemen is een gehaktbal gewoon een gehaktbal.

Af en toe kun je dan, net als de firma grootgrut, een extra korting geven in het seizoen waarin jouw rookworst dan wat minder verkoopt of wanneer je conculega weer eens met zijn fotokroketten onder de prijs duikt. 'Met gratis extra statie-foto naar keuze'.

Sven Soetens

Ambitie is altijd de drijvende kracht geweest achter Sven Soetens (°1970). Het voorwerp van zijn ambitie heeft zich in de loop der jaren echter gewijzigd van zakelijk naar persoonlijk geluk.

We treffen mekaar in Kemzeke, een ‘boerendorp’ zoals Sven het omschrijft, en deelgemeente van het ‘veel grotere’ Stekene. De viewing room achter zijn klassieke fotowinkel is een intieme ruimte waar hij zijn klanten ontvangt: gezellige sofa’s, een koffietafel, een groot TV-scherm en luxueuze fotoalbums op een staander. Vroeger was dit een bureel. De verbouwing is recent. Ze staat symbool voor de metamorfose die Sven zelf ook ondergaan heeft, als fotograaf én als persoon.

Fluo golfballetjes •

‘Het ondernemerschap zat van jongs af aan in mijn bloed. Reeds toen ik 14 was wilde ik snel en veel geld verdienen,’ begint hij. ‘Ik spreek over de jaren ’80: Lacoste hemdjes, Millet donsjassen, Samsonite aktetassen en golfbal-sleutelhangertjes… alle statussymbolen waar een materialistische puber van droomde. Achter mijn ouderlijk huis in Kapellen lag een golfterrein met oefenveld. Rockefeller Soetens schreef zijn eerste businessplan: 20 frank voor een balletje, 25 frank voor ééntje met een oogvijs erdoor, 30 frank voor één met een sleutelhanger eraan, maar dubbel tarief voor de schaarse fluo kleurtjes! Na een bezoek van de politie viel mijn eerste businessplan echter in de golfvijver. Mijn creatieve plan strookte niet met mijn businessplan, maar ik ben steeds creatief blijven denken en heb zo toch mijn eigen rijkdom gecreëerd.’

12e BFFA Award 2016

Traditioneel is de Bruid en Bruidegom Film Award het feest van de Nederlandse en Belgische huwelijksfotografen. Veel fotografen trekken hier bij een beetje een meewarig gezicht, maar het is al lang niet meer de tak van sport van voorheen. Ik heb altijd al gezegd dat huwelijksfotografie een vorm van modefotografie is, het gaat over emoties en over trends, wanneer je gemakshalve de menselijke kant buiten beschouwing laat. Kijkend naar het werk van de genomineerden moet ik zeggen dat het vak over de gehele linie het afgelopen decennium de zweem van oubolligheid totaal van zich af heeft geworpen.

De fotografen zetten in op het moment, de fotografie laat een tendens zien in de richting van een journalistieke beleving. Het is allemaal niet zo scherp en strak meer, maar het beeld tendeert naar mooie momenten, vrolijkheid, het is niet meer vormelijk en stijf maar vaak juist uiterst informeel. Dit geeft dan ook een geweldige impuls aan de creativiteit van de fotograaf, die zijn of haar werk in een vrij ongecontroleerde omgeving moet verrichten en tegenwoordig deze handicap volledig uitbuit ten gunste van het spontane beeld.

Het is niet meer de BBA Award, maar de BBFA Award. Met het opkomen van film in de publieksfotografie is de Award meegegroeid, nieuw dit jaar is de categorie Film. Videografen en filmmakers konden hun trouwfilms insturen waaruit vier inzendingen zijn genomineerd.

Vakorganisaties willen rechtszaak aanspannen tegen De Persgroep

De vakorganisaties NVJ, DuPho en de FLA hebben gedreigd De Persgroep voor de rechter te dagen wanneer De Persgroep geen overleg wil voeren over haar nieuwe inkoopvoorwaarden voor freelancers. Tot dusver heeft De Persgroep geen enkele interesse de op 1 juni aangepaste voorwaarden te bespreken met deze organisaties die namens hun achterban overleg willen.

De organisaties schrijven in hun uitnodiging onder meer: ‘Het doel van dit overleg is de Algemene Voorwaarden zodanig te wijzigen dat voornoemde bezwaren (zoals overdracht van rechten en het verbod voor anderen te werken evenals de 'contractbreuk' om je door Pictoright te laten vertegenwoordigen, red) worden weggenomen. Deze uitnodiging ontvangt u tevens in het kader van artikel 6:240 Burgerlijk Wetboek dat ons als beroepsverenigingen de mogelijkheid biedt de Algemene Voorwaarden door de rechter te laten toetsten. Vooralsnog gaan wij ervan uit dat het zover niet hoeft te komen en hoop ik dat wij elkaar op 2 juli treffen voor een constructief overleg.’

Professional Imaging 2015 Sprekerslijst bekend

Vandaag is de complete sprekerslijst (de key notes) voor Professional Imaging 2015 bekend gemaakt. De meeste namen zullen bekend in de oren klinken, de sprekers komen zowel uit binnen- als buitenland en hebben ieder voor zich in de praktijk iets neergezet.

Ook dit jaar belooft Professional Imaging, wederom na groot succes in Nijkerk, haar gevestigde naam als dé vakbeurs in de Benelux weer waar te maken.
Hier volgen de hoofdsprekers en enkele voorbeelden van hun werk.

In ieder geval staat PhotoNmagazine ook op de beurs, wij verheugen ons er op in levende lijve en goed gesprek met lezers en potentiële lezers aan te kunnen gaan.

Scott Kelby hoofdspreker

Een van de meest markante personen uit de wereld van de fotografie is wellicht Scott Kelby. Scott is ook een van de moeilijkst benaderbare personen. Vandaar dat het zeer bijzonder is om hem wee te mogen verwelkomen.

Velen kennen Kelby als Photoshop en Lightroom expert, hij stond aan de wieg van de ontwikkeling van trainingen, heeft meer dan vijftig boeken op zijn naam staan, geeft zo'n zestig tot zeventig seminars en lezingen per jaar en maakt zich ook zichtbaar met podcasts en andere publicaties. Zijn boeken zijn vertaald in tientallen verschillende talen, waaronder Chinees, Russisch, Spaans, Koreaans, Pools, Taiwanees, Frans, Duits, Italiaans, Japans, Nederlands, Zweeds, Turks en Portugees, om er maar een paar te noemen.

Hoe het is begonnen •

Scott is een zeer vriendelijke en ook heldere prater. Het plezier in wat hij doet straalt van hem af. Ik vraag hem hoe het allemaal zo is gekomen. Hij haalt even adem en begint dan.

Isabel Corthier

Vier hoog brengt de trap mij naar een uitzicht op de Schelde en de ondergaande zon. Zwaar-geladen binnenschepen varen geluidloos voorbij. Op het Galgenweel, aan de andere kant van de rivier, dobberen Optimist-bootjes estafettes. 'Dat ga ik binnenkort ook doen', zegt Isabel Corthier. 'Leren zeilen: dat heb ik al lange tijd willen doen.'

Moderne Nomaden •

'We wonen hier tijdelijk', vertelt Isabel. 'Elke keer wanneer we naar België komen, vinden we wel iets. Soms is het een mooi en groot appartement, soms is het een studentenkamer die we voor een tijdje kunnen huren. Deze keer hebben we geluk. Ze wijst naar de gitaar en de partituren op de lounge sofa die zo groot is als een eiland. 'Nu ben ik bezig met gitaarlessen. Heb ik ook altijd willen doen. Het leven is één avontuur. Je moet alle kansen grijpen die je krijgt.'

Architectuur •

We kijken samen naar de gerenoveerde vismijn aan de achterkant van het appartement. 'Prachtig gedaan, hé', zegt Isabel. 'Esthetiek in al zijn vormen kan ik enorm waarderen. Van opleiding ben ik architecte. Ik heb het oog voor verhoudingen gekregen. Vijf jaar gestudeerd en dan drie jaar stage gelopen, waarna ik bij verschillende architecten gewerkt heb, waaronder bij Bob Van Reeth. Mijn eigen huis heb ik helemaal verbouwd, maar gaandeweg ervoer ik dat dit niet mijn ding was. Het sociale aspect miste ik. Ik ben zo graag onder de mensen.'

Steven Massart

In de zoete suikerstad Tienen ontvangt Steven Massart (°1976) me met zijn grootste glimlach. Deze minzaamheid reserveert hij niet alleen voor mij, de minder formele, eerder ongedwongen sfeer blijkt tevens zijn handelsmerk te zijn in de omgang met zijn klanten. Na enkele ogenblikken doet hij me volledig thuis voelen in zijn moderne, strakke ontvangst- en studioruimte. Het is nog een beetje een project in wording, met hier en daar een gordijn dat een onafgewerkte hoek verbergt, of een opening waar de invulling voorlopig virtueel blijft. Misschien zal deze zaak nooit helemaal af zijn, maar altijd in evolutie blijven, net zoals  Steven zelf steeds op zoek is naar beter, en naar meer voldoening voor zichzelf. De etalage geeft een overzicht van zijn diverse werk: (zwart-wit) portretten, huwelijksreportages en interieurs. Bedachtzaam, zijn woorden wikkend en wegend, doet hij zijn verhaal.

Sinds 2000 is Steven Massart zelfstandig fotograaf. Over zijn opleiding aan het St.-Lukas in Brussel behoudt hij een dubbel gevoel: "Ik ben er ergens wel tevreden over, want het leerde mij om door te zetten, al was het niet altijd makkelijk," lacht hij. Daarmee is de toon gezet: onder zijn aarzelingen en zijn zelfrelativering schuilt een sterke wil. "Mijn dada was theaterfotografie. Ik was huisfotograaf van enkele gezelschappen, maar mijn docenten leken dat initieel maar niks te vinden . Zij waren daar niet mee bezig, grote kunstprojecten en kunstige fotografie behoorden eerder tot hun leefwereld. Naast het feit dat mijn beelden niet konden bekoren, had ik nog een grotere handicap; ik kan geen uitleg geven over het ‘waarom'. Mijn foto’s moeten voor zichzelf spreken.  Op dat moment had ik het gevoel niet zoveel steun te krijgen van de docenten. Te meer daar zij in de loop van het jaar al eens van mening durfden te veranderen," schampert Steven. Net zoals het hoofdpersonage in ‘Karakter’ van Bordewijk, ontwikkelde Steven zijn doorzettingsvermogen vooral door de afwijzing van zijn mentors.