Freelance \ ZZP▼

De wettelijke grondslag voor de vorderingen van de journalisten is art. 25c Aw, een van de nieuwe artikelen uit de wet Auteurscontractenrecht 2015.[4] Het eerste lid van dit artikel luidt als volgt:

De Persgroep weigerde de zaak bij de Geschillencommissie Auteurscontractenrecht te laten behandelen. Dit lijkt onfris te ruiken, maar dat schijnt bij De Persgroep wel vaker zo te zijn wanneer het over freelancers gaat.

Tijdens de rechtszaak op 3 april jl. tegen de freelancers Britt van Uem en Ruud Rogier stelde Bart Verkade, directeur van de Persgroep Nederland, dat de waarschijnlijk door hemzelf uitgevonden ‘exploitatiewaarde’ het criterium was voor het vaststellen van een billijke beloning. Als dat ook wordt gehanteerd bij regioredacteuren in vaste dienst, zou dit salaris naar berekening hun salaris waarschijnlijk uitkomen op nog geen € 15.000 per jaar.

Britt van Uem wil 49 cent per woord voor haar schrijfwerk in plaats van de huidige 13,4 cent. Ruud Rogier wil 150 euro per foto in plaats van 42 euro. Als de rechter daar in mee gaat kost dat de Persgroep ongeveer 2800 euro.

Toch mogelijkheden voor prijsafspraken •

Martijn Snoep ziet mogelijkheden om groepen freelancers gezamenlijk afspraken te laten maken met opdrachtgevers: 'We houden natuurlijk contact met het ministerie van Sociale Zaken en dat van Economische Zaken'.

De huidige gang van zaken is dat er ook voor ZZP-ers concurrentieregels zijn die voorschrijven dat zij niet gezamenlijk mogen tarieven mogen vaststellen bij een marktmacht van 10% of meer. Andersom geldt eveneens dat de opdrachtgevers geen prijsafspraken mogen maken om de tarieven te drukken, hoewel dit bij het merendeel van de uitgeverijen wel gebeurt, een soort omgekeerde kartelvorming.

Ook mogen zelfstandigen, in tegenstelling tot werknemers, geen collectieve arbeidsvoorwaarden afspreken in een cao. Een ZZP-er kan evenmin een beroep doen op wettelijk minimumloon, dat bij een 40-urige werkweek van de werknemer op € 9,33 ligt.

Het AD geeft het al aan, de freelancers hebben er in hun opdrachtovereenkomst voor getekend. Dan mag het dus. Op het moment dat de freelancer daar níet mee akkoord gaat, dan mag het niet.

De struikrovers hebben namelijk vanachter een bureau berekend dat 13 cent per woord (€ 10 per uur) ruim verdiend is. Misdadig, gezien de kosten van levensonderhoud in de EU ligt dit bijna op één lijn met kinderarbeid in een of ander onbeschaafd land. Gezien het feit dat het een freelancetarief is, waarbij de freelancer zelf voor de sociale voorzieningen moet zorgen, komt dit neer op ongeveer 60% van de bijstandsnorm. Dit riekt niet naar uitbuiterij, degene die dit bedenkt moet op water en brood worden gezet. Als buurman van een zekere moorddadige onderwereldfiguur. Uiteraard moet dan de sleutel na afsluiten worden weggegooid.

In de wet is bepaald dat de opdrachtnemer voor werkzaamheden, in opdracht verricht, recht bestaat op een vergoeding. Voor de opdrachtgever ontstaat daarom een betalingsverplichting op het moment dat de foto wordt geleverd. Wanneer wij er van uitgaan dat de foto conform opdracht is kan er een factuur worden gezonden. In de wet is bepaald dat de factuur binnen 30 dagen moet zijn betaald. Zoals de foto wel vaker, bij met name uitgevers, pas later of zelfs helemaal niet wordt gepubliceerd schort de wettelijke betalingsverplichting niet op.

“Op de regionale redacties vervallen banen door focus op Noord-Holland, het terugbrengen van edities en concentratie van websites. De opbrengst van de verkoop van de Keesing Media Group biedt TMG de ruimte om in de sterke merken te kunnen investeren en de kosten voor de inkrimping van de organisatie te financieren.”

TMG stelt zich nu onafhankelijke journalistiek ten doel, "uitgedragen door merken met leidende posities in hun markten”.

TMG moet weer ‘back in business’ komen, aldus topman Marc Vangeel. “TMG heeft ongelofelijk veel potentie in huis”, stelt Vangeel. Hij verwijst naar de naamsbekendheid van De Telegraaf, de regionale merken en het omvangrijke digitale portfolio.

Dit houdt in dat dit met name voor fotografen, fotojournalisten en andere beeldmakers gaat gelden. De ellenlange betaaltermijnen (90 tot zelfs 120 dagen die sommige opdrachtgevers menen te kunnen hanteren) zijn daarmee wettelijk van de baan. In de discussies over het al dan niet van kracht zijn van een verplichting tot vergoeding van de wettelijke rente (ook bij contracten) is hiermee eveneens definitief afgerekend.

De betaaltermijn wordt van rechtswege omgezet in een betaaltermijn van 30 dagen. Dit houdt ook in dat de afnemer die de factuur pas na 30 dagen betaalt, van rechtswege wettelijke handelsrente is verschuldigd over de termijn die de 30 dagen overschrijdt.

Tot nu toe kon een betaaltermijn van langer dan 60 dagen overeengekomen worden als dit aantoonbaar voor geen van beide partijen nadelig is. Met name uitgevers, overheden en bouwondernemingen maakten hier gretig gebruik van. Dit is echter met deze maatregel geheel van de baan.

'Mijn opleiding heb ik gevolgd aan de Karel De Grote Hogeschool te Antwerpen - Linkeroever. De nadruk lag op de technische kant van het vak, en daar ben ik heel dankbaar voor,' vertelt Nick. 'Eerst heb ik een tijdje gewerkt als freelancer voor enkele kranten, maar vervolgens heb ik voor de zekerheid gekozen en ben ik als verkoper aan de slag gegaan bij Foto Grobet. Ik heb nog steeds mijn BTW-nummer. Dat behoud ik omdat ik wil blijven werken als fotograaf in bijberoep. Anders zou het echt jammer zijn dat ik dit gestudeerd heb.'

Het weer werd gaandeweg iets beter en het beloofde onweer bleef uit. “Ach, hier is het best te doen, ergens anders is het niet veel beter.” aldus iemand die had uitgerekend dat het later aankomen bij het uiteindelijke reisdoel een aantrekkelijk aantal Eurootjes per dag uitspaarde. “En dat beleggen wij dan in drank en gastronomische zaken probeerde ik nog slim.” Maar budget bleek budget te zijn. En zowaar, het weer beterde en het begon ongeveer 28 graden te dooien. Dus aanhaken en op pad naar het Schwarzwald alwaar wij volgens vaag voornemen een rondreis hadden gepland.

Volgens een e-mailtje van een fotoredacteur werd freelance fotografen verzocht om geen bestanden meer in te sturen die vervaardigd waren vanaf een RAW file of CR2 bestand. Ook DNG zou daar onder vallen. De bestanden zouden minimaal mogen worden bewerkt, hooguit een level correctie en een minimale afsnijding.

Oorspronkelijk werden onbemande vliegtuigen vooral ingezet in het leger. Dat is nog steeds het geval (denk bijvoorbeeld aan de drones die de VS inzetten in het Midden-Oosten), maar drones vinden ook steeds vaker aftrek bij bedrijven en het gewone publiek.

Van de zeshonderd respondenten van de poll hebben 1 procent, dus zes mensen, zelf een drone. 14 procent zou er een willen hebben. 29 procent hoeft er weliswaar zelf geen te hebben, maar heeft er verder geen problemen mee. Verreweg de grootste groep vindt de drone niet zonder meer wenselijk en 50 procent geeft aan zich zorgen te maken over de privacy en de veiligheid.

Zo is er bijvoorbeeld de regeling Fiscale Oudedagsreserve, waarbij een deel van de winst apart gezet wordt als ‘appeltje voor de dorst’ en waarbij het voordeel is dat over dat deel hoeft nu nog geen belasting hoeft te worden bepaald. Een andere mogelijkheid is om een lijfrente af te sluiten bij bijvoorbeeld een verzekeraar en waarbij het voordeel is dat de premie voor de lijfrente fiscaal aftrekbaar is. Aan deze regelingen zijn (uiteraard) voorwaarden verbonden.

Project •

Kort na zijn pensionering zocht Machiel de Vos een nieuw doel als fotograaf. Hij was tot dan projectleider bij een landelijk werkend ingenieursbureau en zijn half april j.l. verschenen fotoboek ‘Havelterzand’ heeft hij ook als project aangepakt. Een flink project, omdat concept, fotografie, vormgeving en eindredactie van hem zijn, en hij het bovendien zelf heeft uitgegeven.
“Je moet er wat voor doen. Mijn projectervaring hielp bij het op de rit zetten van het boek, te beginnen met ‘in welk programma maak je het’? Toevallig ontmoette ik hier een lithograaf die ik nog uit mijn vorige woonplaats kende en hij gaf me een paar nuttige tips. De ontwikkeling van analoog naar digitaal heb ik binnen het Natuur Fotografen Gilde meegemaakt, waarvan ik tot een paar jaar geleden lid was. De overstap naar digitaal zette ik in 2007.

Professional Imaging biedt hiermee een inspirerende verscheidenheid van sprekers, vanuit verschillende disciplines en ieder met een eigen stijl, aanpak en visie.

De hoofdspreker is Joe McNally •

Een fotograaf met bijzondere kwaliteiten. Hij werkte in zijn dertigjarige carrière onder andere voor National Geographic en was staffotograaf bij Life Magazine. Verder publiceerde hij in vele andere toonaangevende bladen, zoals Time en Newsweek en voerde opdrachten uit voor Adidas, Nikon, Sony en andere grote bedrijven. Joe McNally is bovendien een begenadigd schrijver, zijn boek The Hotshoe Diary werd een bestseller. Tevens geeft hij wereldwijd workshops.

In de nasleep van 9/11 realiseerde McNally met behulp van 's werelds enige levensgrote Polaroid camera een project genaamd 'Faces of Ground Zero'. De serie ging op tournee in 2002, de foto’s werden ook in boekvorm uitgebracht en genereerde ongeveer $ 2.000.000 voor de hulpverlening.

Degene die in het bezit is van een van zijn vele boeken moet zich de kans niet laten ontgaan deze tijdens de signeersessies van deze meester van de strobistische fotografie te laten signeren.

De eisen waren niet al te misselijk, men had een zware jongen voor ogen, die bovendien bij nacht en ontij beschikbaar moest zijn. Oproepbaar bínnen 4 uur, dus alles uit je handen laten vallen: 'Zur Befehl, Herr General.' Één waarschuwing aan de lezer, ingaan op deze vraag om personeel heeft geen enkele zin, de termijn is helaas verstreken. Eigenlijk jammer, PhotoNmagazine.eu had u, echt en ongelogen eerlijk waar, deze klus want het is geen reguliere baan, van harte gegund. En wie wil er nu niet voor de hier geboden wereldhonorering werken?

www.tenderplace.nl/opdracht/details/1442

Geachte heer, mevrouw,

Recentelijk heeft ons bedrijf gestalte gekregen. Onze website zal wenselijk eind januari worden gelanceerd. We hebben echter nog wat professionele afbeeldingen en foto’s nodig voor de opmaak voor we werkelijk online trachten te gaan. Wij vroegen ons af wat uw mogelijkheden zijn, zodat we deze kunnen vergelijken met andere opties.

Gelet op het belang bij het spoedig organiseren, kunt u ook terecht bij mijn collega’s Ian van den Heuvel of Seyed Tabibi. Zij zijn hiervan op de hoogte en kunnen het overleg met u voeren. Bel ons voor terugkoppeling en overleg tussen 9 en 5 op ons nummer: (0900) 3876249 (€ 1,40 per gesprek)

In afwachting van uw reactie,

Shahrog Karimi
Eigenaar Eurobix NL

I: eurobix.nl
T: 0900 EUROBIX 3876249 (€ 1,40 per gesprek)
EUROBIX RESEARCH DEVELOPMENT INVESTMENTS COACHING SALES
KVK: KARIMI SERVICES | EUROBIX | no. 59034033

---

Op dit moment is er weer een initiatief opgedoken. Een geïntegreerde oplossing, een automaat waarmee in gemeentehuizen een aanvrager van een document zoals identiteitsbewijs, paspoort of rijbewijs aanvraagt, Een zogenaamd aanvraagstation dat dan (hij veegt, hij klopt, hij stoft, hij zuigt) automatisch vingerafdrukken neemt, een pasfoto maakt en de verdere aanvraag administratief afhandelt. Afgezien van mogelijk frauderisico bij deze ‘handelingen’ is het, zeker waar het de foto betreft, vrijwel onmogelijk voor een automaat om de pasfoto zodanig te maken dat deze aan alle eisen voldoet. Het vereist zeer kostbare apparatuur. Desondanks zal er toch bij bepaalde bevolkingsgroepen, zoals krijsende zuigelingen, ADHD kinderen en bejaarden met Parkinson, een ‘menselijke’ fotograaf aan te pas moeten komen om te assisteren. Of zelfs apart de opname te maken! Het lijkt er op dat de geschoolde portretfotograaf de klus beter en zeker goedkoper en storingsvrij zal kunnen klaren, de ervaringen in het buitenland wijzen hier op.

Op dit moment raden wij u natuurlijk af het contract te ondertekenen vooraleer wij met Sanoma hebben onderhandeld.

De afhankelijkheid van één grote opdrachtgever hoeft voor een ondernemer niet altijd een beletsel te zijn om aanspraak te kunnen maken op zelfstandigenaftrek, investeringsaftrek, afschrijving en de vorming van een oudedagsreserve. Dat is af te leiden uit een recente uitspraak van de rechtbank in Breda.

Een starter in de bouw legde met succes de rechter de weigering van de Belastingdienst voor teneinde de weigering hem als ondernemer aan te merken aan te vechten.

De Belastingdienst oordeelde 'dat de ZZP'er niet aangemerkt kon worden als ondernemer voor de inkomstenbelasting'. Hierdoor kon hij geen aanspraak maken op de hierboven genoemde fiscale ondernemersfaciliteiten.

Het moet me vooreerst van het hart dat ik als lid van de raad van bestuur van VVJ verschillende van onderstaande zaken al meer dan 15 jaar bepleit zonder dat er ondertussen veel veranderd is, zonder dat er überhaupt – op een enkele uitzondering na in het midden van het vorige decennium – zelfs een forum was om over dergelijke dingen te praten met uitgevers. Die vaststelling is enigszins verrassend. Het freelancefenomeen kent sinds de jaren ’70 een sterke opmars. Van de circa 2.300 beroepsjournalisten die lid zijn van de VVJ zijn er momenteel liefst 482 freelancers. In elke studie of tekst over de actuele situatie van de beroepsjournalisten werd de afgelopen jaren de situatie van freelancer bovendien steevast als ondermaats beschreven. Uitdrukkingen zoals “freelancers zijn de paria’s in de media” zijn legio.

Scott Kelby werd geboren in 1960 in Lakeland, Florida. Vanwege zijn interesse voor muziek speelde hij in een rockband. Er moest echter brood op de plank komen en zo werd hij financieel consulent bij Merrill Lynch. “Mijn hele kantoor was behangen met foto’s. Ik hield mij in die tijd veel bezig met reisfotografie, wanneer mijn job dit toeliet. Maar eerlijk gezegd, ik kon soms ‘s nachts niet slapen, want veel van mijn klanten waren al op leeftijd en ik moest adviseren over het beleggen van hun spaargeld. Wanneer de beurs omlaag ging, betekende het meteen een daling van hun maandinkomen. Mijn vrouw vond dat ik eigenlijk niet geschikt was voor dit werk: “Lieverd, je bent te veel begaan met het lot van je klanten, je bent hier niet voor geschapen. En bovendien, zíj willen beleggingen, zij willen geen Scott Kelby, dus laat het los. Je moet iets creatievers gaan doen!”