Stock▼

Lumen Photo, nieuwe beeldbank

Ondanks de 'malaise in de fotografie' blijkt er nog steeds belangstelling voor goed beeld. En is er ook de bereidheid om in het werk van goede fotografen te investeren. Onlangs kwam er een beeldbank bij, De Beeldunie. Ook president Alfonso Gutiérrez van de internationale organisatie CEPIC (Coördination of European Picture Agencies Stock, Press and Heritage, een organisatie van zo'n duizend beeldagentschappen en fotoarchieven) laat zich in dergelijke bewoordingen uit en pleit tevens voor betere bescherming van tegen inbreuken op rechten van online beelden.

Roland Buiting, oprichter van Lumen Photo aan het woord:

Lumen Photo is Nederlands jongste beeldbureau. Onze beeldbank verschaft fotoprofessionals, art-buyers en beeldredacteuren toegang tot de collecties van getalenteerde Nederlandse en Vlaamse fotografen. In de beeldbank vind je de mooiste portretten van personalities uit binnen- en buitenland en opwindende popfotografie van toonaangevende internationale artiesten.

De stijl van onze Lumen-fotografen mag dan wild uiteen lopen, van autonoom tot corporate, van rauwe werkelijkheid tot gestileerde realiteit, wat onze fotografen verbindt is talent, een oog voor het buitengewone en het streven naar perfectie. De Lumen-fotografen behoren tot de beste in het vak. In onze eigentijdse beeldbank telt elke foto, is ieder beeld een klein (of groot) meesterwerk op zich.

Roland Buiting was voorheen beeldredacteur bij opinieblad Elsevier en weekblad Nieuwe Revu. Hij bespeurde gaandeweg een zekere onvrede bij zichzelf:

Martin Stevens

De wolverlei is een plant met geneeskrachtige eigenschappen. Deze wordt ook wel arnica genoemd, of valkruid, vanwege de genezende werking bij spierletsel en kneuzingen, bloeduitstortingen en stootwonden. Dit veelzijdige plantje komt voor in de Alpen en mondjesmaat in Nederland. Het is een beschermde plantensoort. Verguisd door de Stichting Scepsis, op handen gedragen door verstandige artsen, homeopaten en natuurartsen.

Gezamenlijk verleden •

Op een mooie dag reis ik af naar Kortenhoef. Een hoekhuis dat onherkenbaar is als rijtjeshuis in een nieuwbouwwijk. Met een wilde tuin die zich om het huis slingert met een onregelmatige maar fraai aangelegde klinkerbestrating, een klein stukje natuur. Even later wordt er opengedaan, tijdens het koffiezetten is er een kleine rondleiding en dan zit ik samen met Martin Stevens, die ik ken uit twee van de Linkedin-groepen waarin hij actief is als groepseigenaar, in de ruime woonkamer en ontdekken een stuk gezamenlijk verleden. Wij blijken beide lid te zijn geweest van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN), in dezelfde tijd maar bij twee aangrenzende afdelingen. En zo zitten wij al heel gauw in een stevig gesprek over ecologie.

Paul Bergen

Het is 9 juni 2012. Uit een kasteelkelder in Woerden klinkt muziek. Initiator Hans van Ommeren had het mij al gezegd, hier móet je naar toe. De tentoonstelling blijkt al te zijn geopend, ik was laat. Binnen loop ik, inmiddels met een koel glas in de hand, door de gewelven. Tussen rijen jazzmusici door: Art Blakey, Isaac Hayes, Lionel Hampton, Roy Hargrove. Groot afgedrukte portretten, reminders aan indrukwekkende concerten. Aan het einde van het rondlopende gewelf onder Kasteel Woerden staan enkele musici, ditmaal dus niet hangend en vooral levend, ik herken het aan de noten: Blue 'Trane. Het Ruud Breuls/Simon Rigter kwintet, de pianist is vervangen door een werkelijk geniale gitarist. Daar sta ik dan, één groot oor, een jazzfreak in het Nirwana...

Plotseling verschijnt Hans van Ommeren voor mij. “Ik stel je even voor aan Paul Bergen.” Terug langs die eindeloze rij indrukwekkende portretten, langs het bewonderend publiek. ik neem mij voor direct een interview vast te leggen. Er staat iemand die er niet uitziet als een Exposerend Kunstenaar maar gewoon als een aardige jongen, zoals je die wel eens in de pauze bij een jazzconcert tegenkomt, heel gewoontjes gekleed. “Dit is Paul.” Wij spreken meteen af om in de week erop het interview te houden.