Wetenschap/fotonica

'Light', een camera met zestien objectieven

Een camera in smartphoneformaat die dezelfde kwaliteit (of beter) produceert als een volwassen spiegelreflex met zoom of een knots met een tas vol lenzen? Volgens de makers van de Light L16 zet haar nieuwe en wellicht opzienbarende camera de fotografie in een geheel nieuw licht. Worden de makers de Oscar Barnacks van de moderne fotografie?

De oprichters van Light, gevestigd in Palo Alto in de VS, brachten $9.7 miljoen dollar bijeen voor de startup van het bedrijf. Het bedrag werd geheel gefourneerd door Silicon Valley veteranen. Met de bedoeling de fotografie opnieuw uit te vinden. Dit gebeurt met een team van elf PhD's, een academische graad voor researchonderzoekers, in dit geval gespecialiseerd in onderzoek naar computeroptiek. Wanneer wij de oprichters Rajiv Laroia en CEO Dave Grannan moeten geloven is er voor deze mensen genoeg te doen om nog twintig jaar te blijven doorontwikkelen.

De Light L16 camera met zestien ingebouwde objectiefjes biedt de kwaliteit en beeldcontrole van een DSLR met het gemak van een smartphone. In feite werkt de camera als 16 verschillende camera's waarvan er tien gelijktijdig een opname maken. De L16 neemt het beeld op met meerdere vaste brandpunten. De beelden worden door de ingebouwde hardware samengevoegd en op deze wijze ontstaat een opname met een resolutie tot 52 megapixels.

Joseph Nicéphore Niépce

Rond 1500 gaf Leonardo da Vinci al een uitvoerige beschrijving van de camera obscura, maar het was een teruggetrokken levende uitvinder uit een Frans dorpje die als eerste een afbeelding op lichtgevoelig papier wist vast te leggen. Nicéphore Niépce maakte in 1816 vanuit zijn werkkamer de eerste foto van de wereld.

Om twaalf uur ’s middags is het bijna helemaal stil in Saint-Loup-de-Varennes, een dorp een paar kilometer voorbij Chalon-sur-Saône langs de route nationale naar Lyon. Ook in kleur is het een verstilde plek; de ongeplaveide paden, de oude waterput, de muren en daken van de huizen hebben allemaal dezelfde tint.
Het enige leven speelt zich af in het wegrestaurant, waar stevige vrachtwagenbestuurders in afwachting van hun lunch schijven stokbrood verkruimelen. Niemand kijkt naar de kleurige bloemen op tafel. Aan de overkant, dwars op de weg en verscholen achter een bemoste muur en bomen, staat een twee verdiepingen hoog landhuis, met erkerramen in het puntdak en een in later tijden bijgebouwd torentje. Het doodlopende straatje aan de achterkant van het huis is genoemd naar de vroegere bewoner: rue Nicéphore Niépce.