Inzoomen op de wereld van planten

door: Carina Nods

Carina Nods werkte jarenlang als vormgever en tekstcorrector voor Intermediair, en schreef voor dit weekblad en andere media over beeldende kunst. Voor PhotonMagazine schrijft zij vanuit een persoonlijke beleving over fotografie in het dagelijks leven.
Stuur Carina een e-mail.

Advertentie

Aan de Lindengracht in Amsterdam, waar het beeld staat van schoolmeester Theo Thijssen, schrijver van “Kees de jongen”, is een mooie fototentoonstelling over de natuur; over de soms geheimzinnige plantenwereld. Als je de hoge, witte ruimte van de Kahmann Gallery binnenloopt trekken Paul den Hollanders grote plantenvormen meteen je aandacht. Pluizige bollen aan kale stelen, een groepje kleine paddestoeltjes zijn herkenbaar, maar de gefotografeerde planten lijken onaards en van binnenuit kleuren en licht uit te stralen, licht waarvan je niet begrijpt waar het vandaan komt. Vertrouwde plantvormen lijken buitenaardse verschijnselen, bijna niet echt.

Onwerkelijk lichtgevend •

Den Hollander, die bekend werd met zijn serie “Moments in Time”, maakt de laatste jaren niet alleen detailfoto’s (opgeblazen tot groot formaat een krachtig teken) van de natuur in zijn tuin; de zichtbare verschijning van de plantenwereld, maar fotografeert ook het normaal onzichtbare elektromagnetische energieveld van de planten. “The Luminous Garden” heet deze serie. Hiervoor werkt hij met de Kirlianfotografie; objecten worden aan een elektrisch veld blootgesteld, aanwezige gasmoleculen ioniseren, daardoor ontstaan rondom het object zichtbare kleurige ontladingen. Gefotografeerd lijkt het object onwerkelijk en lichtgevend, vandaar dat het resultaat vaak met aurafotografie wordt verward.

Raadselachtig •

Tegenover de niet meteen te begrijpen fotografie van Paul den Hollander hangt het werk van Katrien Franken, dat er op het eerste gezicht zeker een verwantschap mee heeft. Ook bladvormen, en ook niet meteen zichtbaar waar het licht vandaan komt. Bij nadere beschouwing staan deze planten met getinte bladeren in een keurige bloempot, maar in zo’n raadselachtige sfeer en kleur dat het geschilderd lijkt op vezelig gouachepapier. De potplant is onwerkelijk en bijna vanuit zichzelf lichtgevend, als in de fotografie van Den Hollander, maar met een betoverend effect.

Poëtisch ritme •

Anne Geene legt de natuur op een nuchterder, wetenschappelijker manier vast. Twee jaar lang fotografeerde ze alles om zich heen in haar Rotterdamse volkstuin. Blaadjes, bloemetjes, wortels, wormpjes en rupsjes en overvliegende vogels. Niet één mooi exemplaar van een blaadje, maar al z’n verschijningsvormen; aangevreten door insecten, gekruld en opgerold of verdord. Naast elkaar geplakt en gefotografeerd vormen ze een stukje van het verhaal van de tuin. Een poëtisch ritme van beelden, dat de schoonheid van de eenvoudige registratie toont. In het boek “Perceel nr. 235, Encyclopedie van een volkstuin” heeft Anne Geene alle aspecten van haar tuin vastgelegd en beschreven. Ik hoop dat het boek nog leverbaar is, ik kijk ernaar uit ook haar persoonlijke observaties te lezen.