Je kunt de hielen niet lichten…

door: Jurriaan Nijkerk

Jurriaan Nijkerk. Is ruim vijfendertig jaar fotograaf. Hij werkte o.a. voor Philips, Gasunie en Witteveen + Bos raadgevend ingenieurs. Voor het NOB 'deed' hij (pop)concerten en theaterfotografie. Twee maal werd het team, waarvan hij deel uitmaakte, genomineerd voor de Nationale Coiffure Award. Hij was bestuurslid bij BFN en SVFN en had zitting in de examencommissie van de Nederlandse Fotovakschool.
Vanaf het eerste nummer van het vakblad DeFOTOgraaf leverde hij redactionele bijdragen en hij was ruim een decennium hoofdredacteur. 'Bij mijn aantreden was het doel een nieuwe opzet neer te zetten voor DeFOTOgraaf: een blad dat over fotografen en fotografie moest gaan. De opzet was ook internationaal, ik had mij ten doel gesteld België en Nederland te bestrijken, dat is ook gelukt. Het nummer van augustus 2010 was mijn laatste nummer, het werd weer eens tijd voor iets anders.'
www.jurnijkerk.com.
Stuur Jurriaan een e-mail.

Het weer werd gaandeweg iets beter en het beloofde onweer bleef uit. “Ach, hier is het best te doen, ergens anders is het niet veel beter.” aldus iemand die had uitgerekend dat het later aankomen bij het uiteindelijke reisdoel een aantrekkelijk aantal Eurootjes per dag uitspaarde. “En dat beleggen wij dan in drank en gastronomische zaken probeerde ik nog slim.” Maar budget bleek budget te zijn. En zowaar, het weer beterde en het begon ongeveer 28 graden te dooien. Dus aanhaken en op pad naar het Schwarzwald alwaar wij volgens vaag voornemen een rondreis hadden gepland.

Hoe het idee Schwarzwald bij ons opkwam weet ik niet, maar het leek aangenaam om eens iets geheel anders te doen dan normaal. En ondanks mijn koekoeksfobie, mijn lederhosen-pop-allergie en een brandende haat jegens Duits zuurdesembrood zou het misschien wel aangenaam toeven zijn in dat gebied. Uiteraard wél met medeneming van ongeveer 4000 pagina’s literatuur.

Niks internet, niks televisie, af en toe ‘s morgens een paar minuten nieuws via de radio. Heerlijk ontspannen de toerist uithangen, boekje lezen, thuis gebeurt er toch niks, zelfs de komkommers hebben vakantie. Een rustgevende gedachte. Al was het wel opvallend dat de rust er niet echt was. De campings zaten vol en de hotels en restaurants ook. Met al die collega-gele-nummerplaten die ditmaal niet naar Griekenland, Turkije of de Balkan hadden willen reizen.

Bij thuiskomst in Nederland bleek het allemaal niet zo komkommerig te zijn geweest. Ruim 4000 e-mails en diverse voicemails. Dus twee dagen gepland om alles even op te ruimen. En natuurlijk waren er wél dingen gebeurd. De Photokina ging voorspoedig met veel nieuws van start. HP leek met de printers te zijn toegetreden tot het sjoemelsoftwaremakersgilde. Voor en op Prinsjesdag waren er alle politici die vertelden hoe goed ze het hadden gedaan en zouden gaan doen. En er bleek een steeds groter wordend aantal werkloze ZZPers te zijn vanwege het inruilen van de VAR voor de Wet DBA.. Maar de NVJ kon wél een door de Belastingdienst goedgekeurde modelovereenkomst presenteren waarin ook auteursrechten waren opgenomen. Hulde. En niet te vergeten: Dupho bleek tóch een nieuwe directeur te hebben gevonden en heeft een ongelooflijke toename in het aantal leden, dit ging van 1400 naar 2000, wanneer ik de website mag geloven…

Wie heeft het over komkommertijd? Ik heb het gevoel in de vakantie één heel jaar te hebben gemist, waar wel over geschreven diende te worden. Volgend jaar maar een andere vakantieperiode kiezen. Want echt, je kunt in komkommertijd de hielen nog niet lichten of er is ineens opvallend heel erg veel nieuws...