Onder redactie van Mr. Kitty van Boven
Wanneer een auteursrechthebbende bij een inbreuk de wederpartij aanspreekt, wil deze zich wel eens verweren door te stellen dat de auteursrechthebbende misbruik maakt van recht.[1] Er wordt misbruik gemaakt van een recht als de persoon die het recht uitoefent deze met geen ander doel uitoefent dat een ander schade toe te brengen of het recht uitoefent met een ander doel dan waarvoor het recht is verleend.
Van misbruik van recht is ook sprake als men naar redelijkheid niet tot de uitoefening van het recht had kunnen komen. Maar is het waken over je auteursrecht wel een misbruik van recht?
De Rechtbank Zeeland – West-Brabant, locatie Bergen op Zoom heeft zich recentelijk over deze vraag gebogen.[2]
In de betreffende kwestie heeft de inbreukmaker aangevoerd dat de eisende partijen wellicht op juridisch vlak in hun gelijk staan, maar niet in een morele zin omdat ze misbruik van recht zouden maken.
De Rechtbank gaat niet mee met deze beredenering. In deze kwestie is er sprake van een exclusief licentiehouderschap. Dat wil zeggen dat de auteursrechthebbende een exclusieve licentie heeft verstrekt aan de licentiehouders en de licentiehouders dus alleen de foto’s mogen exploiteren. De exclusief licentiehouders zoeken in deze kwestie het internet af om te controleren of iemand hun exclusieve recht schendt. Indien iemand hun exclusieve recht schendt nemen de licentiehouders maatregelen tegen de inbreukmaker.
Het doel van de licentiehouders is hiermee niet het schaden van een ander maar enkel het beschermen van exclusieve rechten waartoe de licentiehouders via de licentie gehouden zijn. Het auteursrecht is namelijk een exclusief recht van de auteursrechthebbende om zijn of haar foto’s (of andere werken) te exploitatie op een manier die hij juist acht. Het aanspreken van een inbreukmaker op het auteursrecht is enkel ter bescherming van dit exclusieve recht.
De Rechtbank heeft in mijn optiek ook juist geoordeeld door te stellen dat de exclusieve licentiehouders geen misbruik van recht maken door inbreukmakers aan te spreken ten aanzien van een gepleegde inbreuk. Met het aanspreken van inbreukmaker (al dan niet via een licentiehouder) bewaakt de auteursrechthebbende immers enkel over zijn of haar exclusieve recht op te beslissen hoe of waar zijn of haar foto (of een ander werk) wordt gebruikt.
[1] Artikel 3:13 BW.
[2] Rechtbank Zeeland – West-Brabant, locatie Bergen op Zoom, van 20 augustus jl. Zie ook Fotostockbureau maakt geen misbruik van recht IEF 14137.