De struikrovers hebben namelijk vanachter een bureau berekend dat 13 cent per woord (€ 10 per uur) ruim verdiend is. Misdadig, gezien de kosten van levensonderhoud in de EU ligt dit bijna op één lijn met kinderarbeid in een of ander onbeschaafd land. Gezien het feit dat het een freelancetarief is, waarbij de freelancer zelf voor de sociale voorzieningen moet zorgen, komt dit neer op ongeveer 60% van de bijstandsnorm. Dit riekt niet naar uitbuiterij, degene die dit bedenkt moet op water en brood worden gezet. Als buurman van een zekere moorddadige onderwereldfiguur. Uiteraard moet dan de sleutel na afsluiten worden weggegooid.
Een panellid in de uitzending, de verlichte ondernemer, investeerder, auteur en televisiepersoonlijkheid Annemarie van Gaal, nam het op voor de uitgevers, die het zelf erg moeilijk hebben. Zij werkte in het verleden ook voor uitgevers zoals VNU en werd later directeur bij de Telegraaf Tijdschriftengroep en zal wel kennis van zaken hebben. Maar gemakshalve vergat zij in haar pleidooi te melden dat het bij uitgevers gaat over ‘moeilijk’ met een leasebak van de zaak en nog wat emolumenten. Dat de uitgevers het moeilijk hebben mag niet worden afgewenteld op anderen, de uitgevers kiezen er zelf vaak voor niet rendabele activiteiten in de lucht te houden en laten daarom freelancers opdraaien voor hun hobby’s. Wie zich afvroeg waarom het regionale nieuws deels van zo’n belabberde kwaliteit is heeft hier het antwoord. Overigens geeft van Gaal ook lezingen en schrijft een column. Voor uitgevers doet zij dit waarschijnlijk voor een tientje per uur vanwege het zware weer…
Overigens is Annemarie van Gaal ietwat controversieel. Eind 2015 kwam Van Gaal onder vuur te liggen als lid van de Raad van Toezicht bij de Autoriteit Financiële Markten toen bleek dat zij zich nog veelvuldig liet inhuren door banken waarop zij in haar AFM-functie toezicht hield. Banken zoals ING en Rabobank. Per 1 januari 2016 legde Van Gaal haar functie bij de AFM neer, de reden is in mistbanken gehuld.
Bij de NVJ en onder freelancers gaan ook al stemmen op, een roep om overheidsingrijpen. Dit op grond van jaarlijks onderzoek dat resulteerde in de Monitor Freelancers en Media 2017. Dit kunt u hier lezen.
Overigens kan men zich afvragen of de journalist of fotograaf die met een dergelijk tarief genoegen neemt, zichzelf niet aan het bedotten is en er zo zorgt voor afbraak van de marktprijzen.
Gelukkig zijn er kabinetsplannen in het regeerakkoord van Rutte III opgenomen waarin degenen die voor een laag tarief werken, onder de € 18 per uur, geacht worden dit onder een arbeidsovereenkomst te doen. Vol in de sociale voorzieningen. Dus over met de goedkoopte. Nu alleen nog deze plannen uitvoeren...
De toekomst van de uitgever die het volgens Van Gaal zo moeilijk heeft, zal er waarschijnlijk drastisch anders uit gaan zien. Gaat de man goed gekleed met zijn BMW en een sigaar naar een bijeenkomst, dan moet het welhaast een oplichter zijn. Die de honoraria in eurocenten uitbetaalt.