Tot nu toe is in de jurisprudentie het uitgangspunt geweest dat het hyperlinken naar artikelen en/of foto’s geen nieuwe openbaarmaking oplevert. Het plaatsen van een hyperlink, de URL waar het oorspronkelijke bericht of foto is geplaatst, moet gezien worden als een adresverwijzing. Bij het aanklikken van zo’n link wordt het artikel of foto ook getoond op de website waar deze oorspronkelijk is openbaar gemaakt en het artikel of foto gaat dan ook geen deel uitmaken van de website waar de hyperlink is geplaatst. Wel is het zo dat het plaatsen van andersoortige links, de zogenaamde embedded of inline links, over het algemeen als nieuwe openbaarmakingen worden beschouwd. De artikelen of foto’s die op die manier worden getoond, maken dan wel onderdeel uit van, althans worden getoond als onderdeel van, de website waar de links op staan. Een bezoeker ziet dan niet dat het artikel of de foto van een andere website afkomstig zou zijn.
Ofwel, als ik op mijn eigen website zet: 'lees meer op: www.photonmagazine.eu’ is er sprake van een hyperlink en gaat de bezoeker bij het klikken op de link naar de website zelf en verlaat mijn website. Als ik echter op mijn eigen website de inhoud van de website www.photonmagazine.eu toon, dan ziet de bezoeker, die op mijn website is en ook blijft, dat ook als onderdeel van mijn website.
De achterliggende gedachte van de RVD is wel begrijpelijk, het is immers zeer waarschijnlijk dat de betreffende foto’s niet rechtmatig op internet zijn geplaatst, maar of die gedachte juridisch ook houdbaar is, is iets anders.