Het is al jaren een buitengewoon plezierige traditie om medio november naar Parijs af te reizen met als hoofdbestemming Paris Photo, 's werelds grootste beurs op het gebied van de fotografie. Van 14 tot en met 17 november vond de 17e editie plaats. En ditmaal deden er 136 fotogaleries en 28 uitgevers en antiquariaten mee uit heel de wereld. Hoeveel bezoekers er waren, kon de beursorganisatie niet zeggen, maar wel had men het over '55.239 entrées' - zeg maar bezoeken.
Het aanbod is overweldigend. Je kunt op deze beurs even gemakkelijk originele foto's uit 1840-50 kopen als het nieuwste werk van grote namen anno 2013 - tenminste, als je niet op geld hoeft te letten. Ik zag diverse foto's in de prijsklassen tussen 100.000 en 200.000 euro en bij sommige topstukken moest men vragen naar de prijs.
In vergelijking daarmee zijn fotoboeken - mijn specialisatie - niet duur. Zelfs een antiquarische zeldzaamheid als Ballet uit 1945 van Alexey Brodovitch kon je meenemen voor € 18.750. Maar natuurlijk lagen de meeste prijzen ver daaronder, en dan met name bij de diverse uitgevers van nieuwe boeken.
Onmogelijk om alles te zien. Zelfs na uren rondlopen had ik het gevoel dat ik nog niet een kwart van alle galeries bezocht had. En eerlijk gezegd sloeg het bij mij ook af en toe een beetje dood: het werd gewoon teveel. U kent dat misschien wel: museummoeheid. Op zijn tijd een frisse neus halen is het beste, zeker in een stad als Parijs die nooit gaat vervelen. Bovendien is het soms interessanter om zelf foto's te maken dan ernaar te kijken.
Rode punten •
Werd er goed verkocht? De uitgevers en antiquaren hadden het druk, tientallen beroemde en minder beroemde fotografen waren boeken aan het signeren en de rode punten die geplakt waren onder diverse tentoongestelde fotowerken spraken ook duidelijke taal. De organisatoren van de beurs waren uiterst enthousiast. Niet op de laatste plaats vanwege het feit dat er méér groepen van verzamelaars en vrienden van musea naar Paris Photo waren gekomen dan ooit. Het ging daarbij met name om Amerikaanse particuliere verzamelaars en instellingen. En die hadden de vinger niet op de knip gehouden.
Met plezier gaven de organisatoren na afloop in een uitgebreid persbericht volop ruimte aan diverse galeristen om te vertellen hoe tevreden ze waren. Wat daarbij vooral opvalt, is dat men niet alleen blij was met de goede verkoopresultaten maar ook met de 'nieuwe collectioneurs' die men had mogen ontmoeten, ondermeer uit China en Brazilië. En dat is natuurlijk inderdaad een verheugend gegeven. Van vergrijzing lijkt geen sprake, fotografie wordt door steeds meer mensen gezien als verzamelwaardig of als iets wat men graag aan de muur wil hangen.
Vrouwenbillen •
Paris Photo was overigens beslist niet het enige evenement dat van Parijs even weer de wereldhoofdstad van de fotografie maakte. Zo had de internationale beurs Fotofever - ditmaal met speciale aandacht voor vrouwenbillen - zijn tenten opgeslagen in het Carroussel du Louvre, kon men in de École nationale superieure des beaux-arts in de Rue Bonaparte terecht op de kunst- en fotoboekenbeurs Offprint Paris en waren er een paar schitterende tentoonstellingen, ondermeer van Anders Petersen, Jakob Aue Sobol en - niet te vergeten - Brassaï. Al die beurzen zijn voorbij als u dit leest, maar de meeste tentoonstellingen lopen nog geruime tijd door.
Ook zin gekregen In Paris Photo? U hoeft niet te wachten tot 13 november 2014, want de Amerikaanse editie in de Paramount Pictures Studios in Los Angeles begint al op 25 april.
