06-fotograaf

De nieuwe generatie: 06 fotografen in een veranderende wereld

Er is een gezegde 'Alle waar is naar zijn geld'. Onder dat kopje kun je de ‘budget’ 06-fotografen vangen. Er is ook een publiek voor, waarom zou je die realiteit negeren? Struisvogelneigingen?

Er bestaat ook een citaat: "Iedereen heeft het over de prijs, niemand spreekt over de waarde." Ook dit is een realiteit.

Je kunt iemand die in een Skoda wil rijden proberen een Rolls aan te smeren, maar dit getuigt niet van realiteitszin. Aan de andere kant zul je iemand die voor een Rolls kiest nooit, ook niet wanneer je 'm een geweldig prijsvoordeel voorspiegelt, in een Skoda kunnen tillen.

Persoonlijk ben ik blij met budgetfotografen. Het vak houdt ze van de straat en uit mijn vaarwater.

Op zich is er niks mis met budgetfotografen, ik ken de eigenaar van een studio waar vrijwel alleen maar goedkope packshots worden gemaakt, ik ken een schoolfotograaf, ik ken een fotograaf die als printshopboer door het leven gaat. Zij hebben allen wel een miljonairsstatus en leiden een stressloos leven. Ik ken ook doorstressde topfotografen, soms een faillissement nabij.

Henk van Kooten

Stel, er wordt een nieuwe horecagelegenheid geopend. Er wordt een fotograaf gevraagd om er een fotoserie op te hangen. De deadline is twee weken. Het pand wordt nog verbouwd en bestaat voor een groot deel uit stof, voor het andere deel uit rommel. Verzin een list! De Ontmoeting werd geboren. Een project van de fotograaf die fotograaf werd omdat niemand zijn kinderen behoorlijk kon fotograferen.

Awards als water

Henk van Kooten is bekend als portretfotograaf. Hij is ook zeer waarschijnlijk de enige Nederlandse fotograaf die internationaal voor beoordelingen en jureringen wordt gevraagd. Een bevlogen fotograaf. Wanneer ik bij hem in Wijchen, onder de rook van Nijmegen, naar binnen loop om meer te vernemen over zijn laatste project ben ik, sinds ik hem jaren geleden leerde kennen, al vele awards, bestuurslidmaatschappen en jureringen verder, het is moeilijk om bij Henk in de pas te blijven. De meest recente functie die hij vervulde was president van de Engelse organisatie MPA, van (2010 tot en met 2011). Henk maakt niet het standaardportret dat wij zo goed kennen, hij experimenteert met liefde voor zijn onderwerp, luistert naar de mensen die hij portretteert. Hij timmert ook aan de weg, voortgestuwd door zijn zelfbewustheid en staat voor de liefde voor het vak en straalt dat uit. Degenen die hem goed kennen worden door hem meegesleept in diepe discussies over het beeld. Over de kwaliteit die het werk dient te hebben, over het aanzien van het vak en fotografen die zich onvoldoende als vaklieden weten te profileren.