Editie 2013-5

Onbeschaamde ambtenaar Provincie Gelderland vraagt fotograaf

Tenderplace is een groep op Linkedin waar (technisch) personeel wordt aangeboden en gevraagd. Ook de overheid roert zich daar soms. En zo kwam het dat er een soort tender werd uitgeschreven door een kennelijk verwarde ambtenaar van een van onze Oostelijke bestuurslagen. Kennelijk niet gehinderd door marktkennis en betamelijkheid, liet de Provincie Gelderland weten een plaats vrij te hebben voor een fotograaf.

De eisen waren niet al te misselijk, men had een zware jongen voor ogen, die bovendien bij nacht en ontij beschikbaar moest zijn. Oproepbaar bínnen 4 uur, dus alles uit je handen laten vallen: 'Zur Befehl, Herr General.' Één waarschuwing aan de lezer, ingaan op deze vraag om personeel heeft geen enkele zin, de termijn is helaas verstreken. Eigenlijk jammer, PhotoNmagazine.eu had u, echt en ongelogen eerlijk waar, deze klus want het is geen reguliere baan, van harte gegund. En wie wil er nu niet voor de hier geboden wereldhonorering werken?

www.tenderplace.nl/opdracht/details/1442

Fujifilm patenteert revolutionnair sensorontwerp

Merkwaardig bij de ontwikkeling van steeds beter presterende sensoren is dat er nog steeds wordt uitgegaan van een sensorlay-out met pixels, gerangschikt volgens het Bayerpatroon. Het doet denken aan een kleuter die niet kan of wil  lopen maar al kruipend de hele wereld ontdekt. Een kleuter die het schijnt te vertikken om op twee benen te gaan staan en daarmee denkt weg te komen door telkens verbeteringen aan te brengen.

De 'klassieke' sensorconstructie gaat uit van vierkante veldjes waarin een lichtgevoelig elementje zit. Deze elementjes hebben geen vierkante vorm, dat is ook niet interessant, dat puntje, of het nu groot is of klein, is representatief voor de kleur van het vierkantje dat als 'pixel' wordt aangeduid.

Ruis en kleurvergrauwing

Iedere ouderwetse lithograaf kon je vertellen dat er kleurvergrauwing ontstaat bij een beeldopbouw met gelijke punten. Dit wordt door het Bayerpatroon in de hand gewerkt. Het effect is duidelijk zichtbaar wanneer je probeert het aantal zwarte stippen te tellen op de kruispunten van de illustratie hiernaast. (Alle afbeeldingen zijn te vergroten door aanklikken.)

Opmerkelijk

Een Utrechtse datingsite (Facebookpagina) plaatste zonder toestemming foto’s van willekeurige jongeren op haar website en zette daar zelf verzonnen teksten bij.

De betreffende jongeren waren niet allemaal blij verrast en hebben moeite moeten doen om hun foto’s van de site af te krijgen. Inmiddels is de site uit de lucht.

Het is niet toegestaan om zomaar foto’s van een ander te plaatsen op een datingsite, daarmee wordt het auteursrecht van de fotograaf geschonden. Dat het hier ging om privé-foto’s die meestal niet door professionele fotografen gemaakt zijn, maakt dat niet anders. En omdat het als een (ernstige) inbreuk op de privacy kan worden gekwalificeerd als een foto zonder dat de betrokkene dat wenst op een datingsite verschijnt, kan deze zich op grond van het portretrecht daartegen verzetten.

Het verhaal vertelt niet of er dates zijn ontstaan door deze ongewilde actie maar feit blijft dat de site zelf wel de nodige aandacht heeft getrokken.

Nog één maal Foto Natura

Klik hier voor de column van 8 januari 2014 resp. het vervolg van 16 januari 2014.

Zoals iemand tegenover mij opmerkte, dit lijkt een continuing story. En dat klopt. Er was op het redactieadres een driftig email- en telefoonverkeer, ik dacht op een gegeven zelfs dat ik blond was, een jurk aan had en de naam Antoinette Hertsenberg droeg. Hetgeen niet écht vreemd genoemd kan worden. Uit dit communicatieverkeer kwamen veel eensluidende gegevens naar voren.

De eigenaar van Foto Natura bv, PXRS Unlimited bv en Picture Box bv, Danny Ellinger, suggereert graag dat hij zijn rechtenstudie aan de VU heeft afgerond en de titel Meester in de Rechten mag voeren. Het blijkt dat hij deze titel waarschijnlijk niet bezit, hij heeft de studie niet afgerond. Volgens een van de advocaten die ik afgelopen week sprak zou het onrechtmatig voeren van een dergelijke titel zelfs strafbaar zijn.

Portret Koos Breukel geplagieerd in wedstrijd Mondriaan Fonds?

De voorgeschiedenis

Het ministerie van OCW gaf met de Rijksvoorlichtingsdienst het Mondriaan Fonds september 2013 de opdracht en het budget om de totstandkoming van drie tweedimensionale staatsieportretten te begeleiden. Het Mondriaan Fonds accepteerde deze opdracht graag aangezien het fonds zich het stimuleren van de ontwikkeling en de zichtbaarheid van hedendaagse beeldende kunst en cultureel erfgoed ten doel stelt.

Schetsontwerpen

Twaalf kunstenaars werden door de Mondriaan Fonds uitgenodigd om een schetsontwerp te maken voor een staatsieportret van Koning Willem Alexander. Omdat de koning niet beschikbaar was om te poseren werden de twaalf kunstenaars van bestaande foto’s voorzien, onder andere van Koos Breukel, waarvan de Rijksvoorlichtingsdienst de gebruiksrechten had verworven. Voor het schetsontwerp kregen de geselecteerden zes weken de tijd en een vergoeding van € 5.000.

Na beoordeling van de schetsontwerpen werden drie kunstenaars gekozen die ieder een staatsieportret mogen vervaardigen. De uiteindelijke bedoeling is dat de statieportretten straks komen te hangen bij ministeries, provincies, gemeenten en ambassades. Het honorarium inclusief gebruiksrechten voor de portretten worden hiertoe afgekocht voor € 75.000 per portret.

Auteursrechtelijk materiaal legaal verkrijgen

Op 16 januari 2014 is de nieuwe website www.thecontentmap.nl gelanceerd (redactie: deze website bestaat niet meer, zie nu: www.getitrightfromagenuinesite.org), een website waar verwezen wordt naar bronnen waar auteursrechtelijk beschermd materiaal op een legale manier kan worden verkregen.

Er worden voor de verschillende categorieën (o.a. films, muziek en beeld) een groot aantal bronnen genoemd.

Dit initiatief is geïnspireerd op de al eerder gelanceerde Engelse website thecontentmap.com. Deze site heeft vanaf april 2016 een nieuwe naam: www.getitrightfromagenuinesite.org.

Met deze website wordt het voor gebruikers die op zoek zijn naar films, boeken, muziek of foto’s makkelijker om de rechten goed te regelen en inbreuken te voorkomen.

Nu maar hopen dat de gebruikers deze website goed en in groten getale kunnen vinden!

Faillissement stockbureau ‘Foto Natura’, vervolg op column 8 januari

De Fotografenfederatie wil in het onderzoek naar de gang van zaken bij Foto Natura ook opkomen voor niet leden van de fotografenorganisaties. De directeur, Lars Boering verklaarde hier over:

Wij zijn er voor professionals en ik ben er achter dat er wel heel veel amateurs (en daardoor kwetsbaar voor Ellinger) betrokken zijn. Die zijn allemaal niet aangesloten. Het is echter zo'n slecht voorbeeld voor de branche dat die mee kunnen liften op dit onderzoek. Ik stuur ze allemaal naar de curator om in ieder geval hun claim in te dienen.

William Klein

De foto’s die ik tijdens de persconferentie in Foam had gemaakt bleken later zo bewogen en onscherp, dat ik er niets over durfde vertellen en helemaal niemand iets liet zien.

Pas nadat ik ook de mooie catalogus had gelezen, leken die persoonlijke foto’s eigenlijk wel te passen bij het onderwerp, bij de hoofdpersoon: de legendarische fotograaf, designer en filmer William Klein. Dat klinkt erg hoogmoedig, maar ik durf het te zeggen nadat ik die vriendelijke man daar zo ontspannen en zonder een spoor van opscheppen en interessant-doenerij hoorde praten. Vertellen hoe hij begon, zo’n zestig jaar geleden. Hij was vierentwintig, en werkte voornamelijk als vrij schilder, was heel erg geïnteresseerd in design, in fotografie en grafisch ontwerpen, maar, in zijn eigen woorden: “not very experienced with photography”.

In de zaal waar de persconferentie plaatsvond en waar tientallen fotografen, journalisten en museummedewerkers hun hals rekten om een glimp en enkele woorden van de klassieke experimentele meester op te vangen, zijn de wanden bedekt met metershoge afdrukken van contactsheets, voorzien van kaders, strepen en krachtige doorhalingen.
Ter decoratie van de persconferentie, dacht ik eerst. Om ons, de jongere generatie, te laten zien hoe dat vroeger ging, in dat tijdperk vóór de digitale fotografie: om niet meteen alles af te drukken, kiest de fotograaf op de contactsheets de beste opnamen.

Faillissement stockbureau ‘Foto Natura’

Op 19 december 2013 werd het faillissement uitgesproken van ‘Foto Natura’. Hoewel al bekend was dat Foto Natura, mogelijk als gevolg van jarenlang mismanagement, in zwaar weer verkeerde was het breekpunt de Belgische fotograaf David Patyn die via een kort geding zijn recht haalde. ‘Foto Natura’ werd veroordeeld op korte termijn rond de € 5.000 te betalen en dat betekende voor het stockbureau het definitieve eindpunt: www.kvk.nl/handelsregister/zoekenframeset.asp?zk=0&url=https://diensten.kvk.nl/TST-BIN/FU/TSWS001@?BUTT=350230150000

fotografeer het maar

fotografeer het maar

de boer van de baby
de reutel van de peuter
de keutel van de kleuter

Professional Imaging verhuist

Voor Professional Imaging begint het nieuwe jaar met een wachtlijst voor standhouders, alle standruimte is volledig bezet. Omdat de oude locatie in Nieuwegein, het NBC, te klein werd heeft beursorganisator Peter Duringhof besloten om de beurs te 'verhuizen' naar de beurshallen 'De Loods' te Nijkerk. Hiermee is de totale beursoppervlakte van 1800 naar 6000 vierkante meter vergroot, dus met ruim 65%.

Editie vijftien

Voor de vijftiende maal op rij wordt Professional Imaging 2014 op 29.30 en 31 maart gehouden in Nijkerk. De Blokhoeve was al te klein, een interne verbouwing maakte de effectief bruikbare oppervlakte nog eens kleiner. Ook de toegenomen verkeersdrukte en de krappe parkeerruimte waren verbeterpunten.

Peter Duringhof: “Het vinden van de ideale ruimte voor een beurs als Professional Imaging is geen sinecure. Een dergelijke beurs moet een bepaalde uitstraling hebben, die zet je niet zomaar in een hal op een industrieterrein. De jaarbeurs is hiervoor ongeschikt omdat je daar verdrinkt in de grootte en de onpersoonlijke sfeer. Ook bijvoorbeeld de Euretco hallen in Houten of de Brabanthallen in Den Bosch zijn ongeschikt voor een dergelijke beurs. Er moet iets van sfeer zijn men moet er prettig kunnen vertoeven.”

Uitverkocht

Dat de beurs een belangrijke functie vervult was al duidelijk, met een aantal jaren in successie bezoekersaantallen van ver boven de 6000 bezoekers. Dit jaar waren, ondanks de grotere oppervlakte, de standruimtes voor de exposanten vorige maand al compleet uitverkocht. Er is momenteel een wachtlijst.

In de wereldhoofdstad van de fotografie

Het is al jaren een buitengewoon plezierige traditie om medio november naar Parijs af te reizen met als hoofdbestemming Paris Photo, 's werelds grootste beurs op het gebied van de fotografie. Van 14 tot en met 17 november vond de 17e editie plaats. En ditmaal deden er 136 fotogaleries en 28 uitgevers en antiquariaten mee uit heel de wereld. Hoeveel bezoekers er waren, kon de beursorganisatie niet zeggen, maar wel had men het over '55.239 entrées' - zeg maar bezoeken.

Vond Paris Photo aanvankelijk plaats in het Carroussel du Louvre, sinds vorig jaar heeft de beurs onderdak gevonden in het majestueuze Grand Palais. Op zonnige dagen valt het licht er schitterend binnen door de enorme glaspartijen die aan een reusachtige plantenkas doen denken en alleen al daarom is het geweldig om daar rond te kunnen lopen. Is het ook niet een beetje terug naar de eeuw waarin de fotografie geboren werd?

Eddy de Jongh

In Amsterdam vond tot en met 1 december 2013 de 26e editie plaats van het IDFA, het International Documentary Festival Amsterdam. Ook de documentaire Foto-Eddy beleefde er de première, te weten op 26 november.
De film ging over het leven van Eddy de Jongh (1920-2002), een fotograaf die ooit naam maakte met fotoreportages over diverse onderwerpen uit binnen- en buitenland en - vooral - met zijn portretten van bekende Nederlanders.
De documentaire werd gemaakt door Eddy's zoon David de Jongh (1967), ondermeer bekend door documentaires over zijn leermeester Frans Bromet en over Otto Frank, de vader van Anne Frank.

Biografie

In het persbericht bij de documentaire zijn de hierna volgende biografische gegevens te lezen:

George Maas

Een straat in Amsterdam, Oud Zuid. Een voormalige kleuterschool. Op een wat winderige dag bel ik aan, even later doet George Maas open. George is in mijn ogen een fenomeen. Hij ziet er niet exact zo uit als de gemiddelde mens zich een fotograaf voorstelt. Of een kunstenaar. George is een ongrijpbaar persoon, je kunt hem niet in een hokje vangen. Zijn werk oogt ‘gewoontjes’, maar onder de oppervlakte zit een diepere filosofie, over alles is nagedacht. Daar staat hij dus, hij heeft de rust en het postuur van een drukker, van een grafisch vakman. En in hoeverre ook dit juist is volgt uit de rest van dit verhaal.

In 1959 geboren, hield hij zich al vroeg bezig met tekenen, iets waar hij meer dan gemiddeld goed in was. Hij volgde een grafische vakopleiding en stond op zijn achttiende als reproductiefotograaf in een drukkerij. Alleen het tekenen en schilderen trok. Hij bezocht hierna de Rietveldacademie en vestigde zich uiteindelijk als beeldend kunstenaar en fotograaf in zijn geboorteplaats Amsterdam. “Ik vond wind en storm altijd al iets fantastisch. In 2003 begon ik met het creëren van windsculpturen. Ik maakte portretten van vrouwen die ik op stof afdrukte. De stof ging over het hoofd van het model en dat fotografeerde ik dan in de wind. Door de wind vervormde het portret en de beelden werden wat surrealistisch. Al gauw maakte ik contact met galerie Pennings in Eindhoven, daar werd het werk dan ook geëxposeerd.” En het werk werd niet alleen bij Pennings geëxposeerd, wie op de website van George kijkt ziet daar een indrukwekkende lijst van exposities.

Nedernigeriaanse perskaart noopt tot dineren

Na onlangs de vacature te hebben gehad waar de fotograaf aan werk kon komen door via een 0900 nummer (€ 1.40 per gesprek) te reageren en dan een antwoordapparaat aan de lijn kreeg is er een nieuwe Nedernigeriaan opgestaan. Enkele fotografen werden verrast met een mail waarin een ‘officiële’ perskaart werd aangeboden. Er waren verschillende tariefstellingen. De 'instantie' die deze 'nieuwe' kaart uitgeeft hanteerde dan ook diverse prijzen voor deze kaarten, van € 50 tot € 85. Onbekend is of dat inclusief dan wel exclusief BTW zou zijn, het vermoeden lijkt gewettigd dat de aanbieder 'zichzelf vrij heeft gesteld' van afdracht van BTW.

Kortom, wanneer je beseft dat er in Nederland toch wel een paar duizend fotografen rondlopen die graag zonder aan de geldende criteria te voldoen aan een 'perskaart' willen komen is dit leuk cashen. Dat de kaart geen enkele erkenning heeft en dus niet meer waarde heeft dan de grondstoffen, papier met inkt er op, lijkt evident.

Opdracht binnenhalen? Even bellen

Guy Koppes en een aantal andere fotografen, kregen een wel zeer bijzondere mail binnen.

Geachte heer, mevrouw,

Recentelijk heeft ons bedrijf gestalte gekregen. Onze website zal wenselijk eind januari worden gelanceerd. We hebben echter nog wat professionele afbeeldingen en foto’s nodig voor de opmaak voor we werkelijk online trachten te gaan. Wij vroegen ons af wat uw mogelijkheden zijn, zodat we deze kunnen vergelijken met andere opties.

Gelet op het belang bij het spoedig organiseren, kunt u ook terecht bij mijn collega’s Ian van den Heuvel of Seyed Tabibi. Zij zijn hiervan op de hoogte en kunnen het overleg met u voeren. Bel ons voor terugkoppeling en overleg tussen 9 en 5 op ons nummer: (0900) 3876249 (€ 1,40 per gesprek)

In afwachting van uw reactie,

Shahrog Karimi
Eigenaar Eurobix NL

I: eurobix.nl
T: 0900 EUROBIX 3876249 (€ 1,40 per gesprek)
EUROBIX RESEARCH DEVELOPMENT INVESTMENTS COACHING SALES
KVK: KARIMI SERVICES | EUROBIX | no. 59034033

---