Editie 2014-2▼

Enquête Professional Imaging 2014 afgesloten

Met de heli naar een bevriende boer, brood mee en armoe

Naar aanleiding van de nieuwe locatie en opzet werd er door PhotoNmagazine.eu een enquête uitgeschreven, er reageerden 35 respondenten. Op zich een teleurstellend aantal, het kan niet als representatief worden beschouwd. Maar het geeft wel een indruk over de wijze waarop de beurs door de bezoekers en exploitanten werd ontvangen, over het algemeen als redelijk tot goed. 15 mensen vonden het zeer aantrekkelijk en 16 vonden het aantrekkelijk. Er was 1 respondent die de beurs matig vond en 2 mensen oordeelden 'slecht'.

Machiel de Vos

“Vijfentwintig jaar actief geweest als freelance natuurfotograaf, naast mijn baan. Nooit een stockbureau nodig gehad, ik had altijd voldoende werk”, zegt Machiel de Vos met enige voldoening als ik vraag naar zijn eventuele betrokkenheid bij het teloorgaan van het eens grootste natuurstockbureau van ons land. Hij maakte ruim 60 reizen wereldwijd, vaak met zijn vrouw Klaske. Zijn foto’s en reisreportages kwamen in boeken, tijdschriften (o.a. Grasduinen) en kalenders. Langzamerhand doet hij het qua reizen wat rustiger aan, maar een nieuw boek is net uit.

Project •

Kort na zijn pensionering zocht Machiel de Vos een nieuw doel als fotograaf. Hij was tot dan projectleider bij een landelijk werkend ingenieursbureau en zijn half april j.l. verschenen fotoboek ‘Havelterzand’ heeft hij ook als project aangepakt. Een flink project, omdat concept, fotografie, vormgeving en eindredactie van hem zijn, en hij het bovendien zelf heeft uitgegeven.
“Je moet er wat voor doen. Mijn projectervaring hielp bij het op de rit zetten van het boek, te beginnen met ‘in welk programma maak je het’? Toevallig ontmoette ik hier een lithograaf die ik nog uit mijn vorige woonplaats kende en hij gaf me een paar nuttige tips. De ontwikkeling van analoog naar digitaal heb ik binnen het Natuur Fotografen Gilde meegemaakt, waarvan ik tot een paar jaar geleden lid was. De overstap naar digitaal zette ik in 2007.

Over 'Bad Boy', 'The Bomber' en andere kickboksers

Recensie
Gepubliceerd: 12 mei 2014

Ze hebben bijnamen als 'Bad Boy', 'The Bomber'' en 'Murder 187'. Maar ook 'Nectar' en 'The Natural' komen voor. Ze treden op tijdens zogeheten gala's met namen als 'Bijlmer Beatdown', 'Born2Fight' en 'Victory of Hell’. We hebben het over de wereld van het kickboksen. Vechtsporten: fotograaf Janus van den Eijnden moest er vroeger niks van hebben. Toch koos hij op zeker moment voor het onderwerp. En niet zo maar voor een of andere reportage. Nee, liefst twee jaar lang liep hij kickboksgala's af om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat het om iets anders ging dan 'een vertoning van simpel geweld'.

'Het is voor mij topsport geworden waarbij het gaat om totale toewijding, precisie, mentale en fysieke kracht en een enorm respect voor elkaar'. Van den Eijnden schrijft dat in het nawoord van zijn boek 'Vechters/Fighters' dat hij in eigen beheer uit wist te brengen. Met het drietalige boek (er is ook een Japanse vertaling van titel en tekst) wil hij tevens 'de wereld van het kickboksen die de laatste tijd vaak negatief in het nieuws verschijnt, van een andere kant belichten'.

Het prachtig uitgevoerde, door Teun van der Heijden vormgegeven boek, bevat 29 portretten van kickboksers plùs een schitterende spread van een galawedstrijd.

Na de strijd •

Dat Van den Eijnden de vechters steeds direct na een wedstrijd fotografeerde is te zien aan het zweet en (vaak) het bloed op de gezichten. Het boekformaat is dusdanig dat je de koppen levensgroot of zelfs iets groter voor je ziet. Op de ernaast liggende pagina staat summiere informatie waaronder naam en gewicht en gewonnen of verloren. Onder die tekstpagina zit een deel van een andere vechtersfoto - kennelijk om een denkbeeldige tegenstander te suggereren.

mijn vriend

mijn vriend
is een robot

niet van silicium en staal
maar van vlees en bloed

Nieuwe vakorganisatie, de splinters in de pap

Nederland heeft een niet onaardige traditie. Voor iedere wissewas wordt een stichting, vereniging of ander orgaan met specifiek doel opgericht. Bij kynologenclubs kun je jezelf daar wel iets bij denken, een buldog is iets geheel anders dan een pekineesje. Heb je het over natuurbeschermers dan wordt het al wat minder. Maar bij fotografen..?

Zelf heb ik het eigenlijk altijd onzin gevonden dat er verschillende organisaties voor portretfotografie of commerciële fotografie zouden moeten zijn. Bij kunstfotografie kan ik mij dan wel iets voorstellen, hoewel de disciplines tegenwoordig al aardig begint te overlappen. 'Dit komt ook door de ontwikkelingen in de media' zo legde een reclameman mij onlangs uit. 'Er wordt goed beeld gevraagd, daarvoor kun je het niet alleen bij louter ambacht of kunsten houden.'

Tastbare beelden en fotografische beelden

Om een beeldhouwwerk kun je heen lopen en er van alle kanten naar kijken, maar op een foto zien we alleen het beeld dat de fotograaf bepaalde. Vergelijk op de tentoonstelling Brancusi, Rosso, Man Ray ‒ Framing Sculpture [1]  de beelden met de foto’s: een nieuwe manier van kijken naar sculpturen, via de fotografie van de beeldhouwers zelf.

Aan het begin van de vorige eeuw werkten in Parijs drie beeldhouwers die niet alleen ruimtelijke beelden maakten, maar ook fotografische beelden. De Italiaan Medardo Rosso was eind negentiende eeuw naar Parijs gekomen, Constantin Brancusi kwam daar in 1904 lopend vanuit Roemenië aan, en de Amerikaanse kunstenaar Man Ray, later vooral beroemd als fotograaf, reisde in 1921 naar de Franse hoofdstad, toen het levendige hart van de kunstwereld. Museum Boijmans Van Beuningen toont nu “Brancusi, Rosso, Man Ray ‒ Framing Sculpture”, een schitterende tentoonstelling waar de beelden en fotografie van deze drie kunstenaars voor het eerst naast elkaar kunnen worden vergeleken.

Beeldkotserij, babyfotografie en jeugdige vrijheid

Soms wordt je door jonge fotografen weer in je spoor gezet. Of liever gezegd, in je ouwemannenwerkwijze bevestigd.

Bij de traditionele pluimveevriendelijke hanenkraaiwedstrijden (er liep ook een partij-voor-de-dieren-achtige mevrouw rond die dacht dat de hanen met elkaar op de vuist zouden moeten) liep iemand te fotograferen. Naar bleek de dochter van de dochter van een van mijn vrienden die met haar opa mee was gekomen. Zoals door haar trotse moeder werd uitgelegd, zij was naast haar studie ook door journalistiek gefascineerd en door fotografie en zij gaf zich daar dan ook ongebreideld aan over.

Aanstormende talenten?

Noortje Haegens

Het is even zoeken, daar aan de Teteringsedijk in Breda. Het opgegeven adres blijkt te vinden op een bedrijventerrein, waar ook Jeugdcircus Woenzini en twee christengemeentes huizen, waaronder een voor Chinezen. Achterin doemt een complex op met diverse ateliers. Noortje Haegens deelt er een ruimte met haar collega Lisa Sore. De eerste maakt video- en fotowerken, de ander schildert. In beider werk speelt de eigen persoon een hoofdrol, maar er is een wereld van verschil tussen de twee.

Noortje Haegens werd in 1985 geboren in Steensel, een van de Acht Zaligheden in Zuid-Oost Brabant. "Een mooie omgeving die heel belangrijk is geweest voor wat ik nu maak", zegt ze. "Tijdens de academie ben ik veel gaan wandelen in de natuur." Ze volgde de afdeling Communicatie en Vormgeving op St. Lucas te Boxtel alvorens in 2007 te beginnen aan de Bredase kunstacademie St. Joost. "Ik was ook aangenomen voor Rietveld in Amsterdam maar St. Joost ligt daar aan de rand van Breda zo mooi en in zo'n mooi gebouw. Als je kijkt naar mijn werk, is dat geen gekke keus."

De rijdende rechter en het auteursrecht

In de uitzending van 1 april jl. van ‘De rijdende rechter’ boog mr. Visser zich over het auteursrecht van een fotograaf en de handhaving van diens rechten.

De casus was als volgt. De heer Mooren is freelance fotograaf en heeft medio 2009 een foto gemaakt van een vrouw in een rode jurk, op een grasveld in Amsterdam Zuidoost.  Deze foto heeft Mooren ingestuurd aan Zuidoost Partners in het kader van een fotowedstrijd. Een voorwaarde voor deelname aan deze wedstrijd was dat de deelnemer aan Zuidoost Partner toestemming geeft zijn/haar foto’s rechtenvrij te publiceren voor niet commerciële promotionele doeleinden.

Professional Imaging groter dan ooit

Een opsteker voorde Belgische en Nederlandse fotografie. Professional Imaging 2014. Een fantastische beurs en dat in tijden die economisch zeer moeilijk zijn. Een beurs die volgens een Vlaams exposant internationaal geen slecht figuur slaat. Hugo Lenvain van kartonnage Positiv, maker van zeer exclusieve en toch betaalbare presentatiemiddelen en notoir aanwezig op alle zelfrespecterende beurzen in Europa en daar buiten: “Samen met de beurs in Parijs de beste beurs van Europa, alleen heeft deze beurs mijn voorkeur.”

Plannen •

Peter Duringhof vertelde al in een zeer vroeg stadium over zijn plannen. Het NBC werd te klein, na de verbouwing zou er nog meer standruimte af gaan. Bovendien was er een wachtlijst van exposanten, Peter moest nee verkopen. En een nieuwe locatie betekent een zeker risico. De bezoekers én de exposanten zijn na 14 jaar gewend aan de ruimte en de opzet. Gewend aan de geografische ligging. Gewend aan dit fenomeen, dat een jaarlijks terugkerend feest betekent. Gewend aan de inrichting die ook zal veranderen. En hoewel Professional Imaging de laatste jaren een bezoekersaantal van rond de 6000 wist te genereren, verhuizen blijft een risico. Er ontstond dus een zoektocht, een zoektocht naar een geschikte locatie, waar Peter de beurs ook uit zou kunnen bouwen.

Nieuwe prijs, de Blikken Camera

Op de beurs Professional Imaging was er een tentoonstelling te zien van de laatste Zilveren Camera. Met werkelijk prachtig werk. Voor wie het nog niet wist volgt hier (een deel van) het mission statement van de Zilveren Camera:

De stichting De Zilveren Camera heeft als taak de kwaliteit van de fotojournalistiek in Nederland te verhogen, een opdracht die stamt van de oprichters in 1949. Het huidige bestuur koestert die gedachte tot op de dag van vandaag.
(….)
Het belangrijkste instrument voor de stichting is de jaarlijkse wedstrijd om de Zilveren Camera: de beste nieuwsfoto, omringd door prijswinnaars uit verschillende categorieën. De website, de tentoonstellingen en het jaarboek zijn de belangrijkste uitingen van de Zilveren Camera. Het gaat niet alleen om een onderlinge wedstrijd: de Zilveren Camera wil ook de verworvenheden van de fotojournalistiek tonen aan een groot publiek.