Erik Kessels▼

Het is een afschuwelijk verhaal, te erg soms voor woorden. Het is het trieste verhaal van Cathy, alias Kim(berly), alias Queenie, alias Miss Wish. Een vrouw die reeds als kleuter misbruikt werd op seksparty's van haar vader en 'vrienden' en die op haar 12de een relatie kreeg met een man die haar aan de drugs hielp, haar als een slavin uitbuitte, mishandelde en gebruikte voor het maken van kinderporno.
Hoe vertel je zo'n verhaal als fotograaf, hoe breng je zulke ellende in beeld, hoe maak je daar een boek van? Nina Berman laat met 'An autobiography of Miss Wish' op overtuigende en zeer aansprekende manier zien hoe dat kan. Met dank aan Teun van der Heijden die voor het prachtige boekontwerp zorgde. Het boek kwam onlangs, tijdens de afgelopen editie van Paris Photo, op de shortlist voor de Paris Photo/Aperture Foundation Photobook of the Year Award te staan. (De prijs werd uiteindelijk gewonnen door Laia Abril met haar boek 'On abortion').

The Many Lives of Erik Kessels is de titel. En inderdaad, Kessels is een buitengewoon veelzijdig en gedreven man – met al zijn talenten en tomeloze inzet zou je hem zelfs een soort duivelskunstenaar kunnen noemen. Hij is niet alleen medeoprichter en artistiek directeur van het bekende Amsterdamse reclamebureau KesselsKramer maar is ook actief als artdirector, fotograaf, uitgever en maker van fotoboeken, en curator van internationale tentoonstellingen. Én hij is een gedreven verzamelaar van fotografie.

Op een septemberochtend in 2010 vertrok de Amsterdamse fotograaf Henk Wildschut naar de zogeheten Jungle van Calais, voor hem hét symbool van de problematiek van illegale immigranten in Europa. Hij was er sinds 2001 al vele malen geweest. Maar ditmaal was het voor de laatste keer, zo zei hij tegen zijn vrouw. Ze geloofde er niets van. “Je bent aan Calais verslaafd”, zei ze. En ze kreeg gelijk.

Zeker, in 2011 kwam een boek uit dat als een soort afronding van 'Calais' gezien kon worden, getiteld Shelter. Een prachtig, door Robin Uleman vormgegeven boek - uitgegeven door het helaas inmiddels ter ziele gegane Post Editions – waarin de provisorische, van karton en ander afval gemaakte huisjes en tentjes van migranten centraal staan. Wildschut zag in die provisorische bouwsels niet op de laatste plaats de vindingrijkheid en veerkracht waarvan mensen ook in zware omstandigheden blijk konden geven. Het boek bevatte foto's die gemaakt waren op diverse plekken in Europa, maar de nadruk lag toch wel op Calais.