Faillissement▼

U heeft een factuur open staan bij een eenmanszaak of natuurlijk persoon die niet wordt betaald. Na het versturen van een herinnering krijgt u bericht van de curator met het verzoek om uw vordering in te dienen omdat de schuldenaar failliet is gegaan U doet dat en wacht enkele maanden af. Vervolgens krijgt u bericht van de curator dat het faillissement wordt opgeheven wegens gebrek aan baten, dat het faillissement vereenvoudigd wordt afgewikkeld of dat er geen geld overblijft voor de concurrente crediteuren in de vereffening.[1] In andere woorden er wordt geen betaling aan u gedaan.

Daarom vraagt u zich af wat het gevolg is het beëindigen van het faillissement.[2] In deze bijdrage zal ik dat toelichten. Ik zal daarbij eerst ingaan op de juridische aspecten, daarna op de praktische aspecten en tot slot een conclusie trekken.

Klik hier voor de column van 8 januari 2014 resp. het vervolg van 16 januari 2014.

Zoals iemand tegenover mij opmerkte, dit lijkt een continuing story. En dat klopt. Er was op het redactieadres een driftig email- en telefoonverkeer, ik dacht op een gegeven zelfs dat ik blond was, een jurk aan had en de naam Antoinette Hertsenberg droeg. Hetgeen niet écht vreemd genoemd kan worden. Uit dit communicatieverkeer kwamen veel eensluidende gegevens naar voren.

Klik hier voor de column van 8 januari 2014.

Op 19 december 2013 werd het faillissement uitgesproken van ‘Foto Natura’. Hoewel al bekend was dat Foto Natura, mogelijk als gevolg van jarenlang mismanagement, in zwaar weer verkeerde was het breekpunt de Belgische fotograaf David Patyn die via een kort geding zijn recht haalde. ‘Foto Natura’ werd veroordeeld op korte termijn rond de € 5.000 te betalen en dat betekende voor het stockbureau het definitieve eindpunt: www.kvk.nl/handelsregister/zoekenframeset.asp?zk=0&url=https://diensten.kvk.nl/TST-BIN/FU/TSWS001@?BUTT=350230150000

Onder andere bij de Linkedin-groep ‘Fotografen Ondernemen’ verscheen er een bericht over een petitie tegen een overheidstender. De overheid heeft een tender (Europese aanbesteding) uitgeschreven voor de levering van zogenaamde ‘aanvraagstations’, waar geheel automatisch dan wel automagisch documenten zoals paspoorten, identiteitskaarten en mogelijk ook rijbewijzen kunnen worden aangevraagd. Een 'elektroniek zelfbedieningsloket' voor de burger, dat in gemeentehuizen zou moeten worden geplaatst..

Uit de omschrijving van de tender blijkt dat de ‘aanvraagstations’ ook dienen te zijn voorzien van apparatuur waarmee gezichten kunnen worden vastgelegd, kortom, van een pasfotoautomaat.

Dit is niet het eerste probeersel om geld te verdienen over de rug van fotografen die voor een deel van hun omzet afhankelijk zijn van het maken van pasfoto’s en die door het maken van pasfoto’s ook in contact komen met publiek dat zij anders niet in de winkel krijgen. Een direct contact met publiek waar weer werk uit voort kan komen.

Het faillissement van HUB Uitgevers is  op dinsdag 27 augustus uitgesproken. De rechter heeft de faillissementsaanvraag geaccepteerd. De toekomst voor het bedrijf is op dit moment erg onzeker en dat lijkt, althans volgens insiders, nog gunstig uitgedrukt.

Onlangs heeft het Duitse Springer het merendeel van haar bladen verkocht aan een andere uitgever: 'De nieuwe uitgever versterkt daarmee haar aanbod van bladen' en een zegsman van Springer stelt verder:'Wij kunnen ons hierdoor geheel gaan richten op de beter renderende markt van digitale media.' En tenslotte een ander statement: 'Er werd meer winst gemaakt op digitale uitgaven dan op print.'

20 februari 2012

In een uitspraak van de rechtbank Den Haag is bepaald dat er geen vergoeding mag worden gevraagd door de Stichting Thuiskopie voor CD's en DVD's die door professionele gebruikers worden ingezet voor dataopslag. Te denken valt aan een CD met beeldbestanden voor een klant, of CD's of een DVD met een eigen presentatie.
In de Europese regelgeving is bepaald dat een dergelijke vergoeding alleen mag worden geheven over schijfjes bestemd voor privé personen. De rechtbank stelt dat opleggen van heffingen zonder onderscheid te maken tussen consumenten en professioneel werkenden onwettig is.

Emily's Place •

Emily Migalski opent een houten doos en vraagt me welke thee ik wil. Mijn vinger dwaalt over de verschillende builtjes en valt stil bij ‘kaneel’ omdat ik die niet ken en eens iets anders wil proeven. “De kaneelthee is heerlijk! Dat is een goede keuze. Komt er zo aan,” zegt Emily en ze verdwijnt naar de keuken. Naast de fotozaak van Danny, runt ze al ruim tien jaar een Bed & Breakfast in hun ruime, landelijke huis in een residentiële buurt van Zonhoven. De naam van deze gemeente tussen Hasselt en Genk straalt zelf al vreugde uit: Zon-hoven. Deze levensvreugde weerspiegelt zich compleet in de riante B&B van Emily. “We stonden als enige in de Lonely Planet!”, straalt ze terwijl ze de antieke theepot binnenbrengt. “It’s a feast with Emily’s Place!” stond er. “Ik deed vroeger de winkel”, vertelt ze. “Bij de opkomst van het digitale liep dat terug. Ik was van plan om een halftijdse job te zoeken, maar toen zagen we een advertentie. Tijdens de races in Zolder waren er altijd slaapplaatsen tekort in de buurt. Dat bracht ons op het idee om hier boven mooie gastenkamers te maken. Onze dochters zijn erg ambitieus.

Steeds vaker kom je Jan Vermeer tegen. Genoemd als “National Geographic fotograaf”, boegbeeld voor fotoreizen, workshop begeleider, redacteur van een natuurfotoglossy en als maker van fotoboeken. Hij is een van de zeer weinigen die van natuurfotografie kunnen leven. Daarom was hij ook niet bereid om voor een brancheonderzoek al zijn geheimen prijs te geven.