Professional Imaging 2017, achteraf beschouwd
Als er iets deprimerend is dan is het een crisis. Vooral wanneer mensen elkaar gaan vertellen dat er een crisis is. De bestedingen lopen terug, normale vervangingen worden uitgesteld en ook bij de fotograaf loopt het wat minder storm. De fotojournalist zag zich geconfronteerd met dalende inkomsten door fusies en uitgevers die hun afnemers afknepen met lage tarieven, ingegeven door hun overvolle luiers (een echte uitgever doet het namelijk niet in zijn broek). Volle luiers veroorzaakt door de angst voor het “weet-je-wel-dat-het-crisis-is” spook.
Natuurlijk is het ook te danken aan de teruggang van de oplagen, de drukkerijen sluiten ook de een na de ander. Maar of die paar tientjes nu een groot blad kunnen redden..? De reden zou kunnen zijn dat uitgevers proppen A4 tussen de oren hebben en zelfs nog proberen om nieuwe bladen van de grond te trekken. Dat zou de reden zijn dat auteurs ‘niet betaald hoeven te worden’. Auteurs die je inhoud leveren, vaklieden waar je trots op zou moeten zijn.
En zo langzamerhand kwam dan het machtige raderwerk dat economie heet weliswaar niet tot stilstand, maar de raderen draaiden aanmerkelijk minder snel.
In die zin mag het uitzonderlijk heten dat de bezoekersaantallen constant zijn gebleven. Vanaf de beurs in 2014, het eerste jaar in De Loods in Nijkerk, werden er jaar op jaar rond de 9.000 bezoekers geteld. Het aantal exposanten nam in deze periode zelfs toe. Het is zeer zeker aan de kwaliteit van het gebodene op Professional Imaging te danken dat dit jaar zelfs 9.689 bezoekers werden geteld tegen 8.912 vorig (crisis) jaar.