Verminkt door zuur of vuur - maar niet verslagen
Voor het leven verminkt door zuur of vuur. Dat zijn de 48 vrouwen die de Duitse fotografe Ann-Christine Woehrl portretteerde voor haar boek 'In/visible - Un/sichtbar'. Vrouwen uit Pakistan, India, Bangladesh, Nepal, Cambodja en Oeganda. De ene vrouw werd door haar man gedwongen om zoutzuur te drinken uit onvrede over de bruidschat, de andere werd door haar man en schoonmoeder overgoten met zuur en in brand gestoken na bevallen te zijn van een meisje. En zo zijn er nog 46 andere gruwelijke verhalen, meestal in een paar regels samengevat.
De titel van het tweetalige boek waarin de portretten en verhalen bijeengebracht zijn, is fraai gekozen. Want deze vrouwen hebben niet alleen vreselijk lichamelijk te lijden (gehad), ze worden ook vaak door hun omgeving genegeerd, alsof ze niet bestaan, onzichtbaar zijn. En de Duitse fotografe maakt ze als het ware weer zichtbaar, geeft ze een gezicht. Dat doet zij op de eerste plaats door hen prachtig te fotograferen in hun mooiste kleren tegen een zwarte achtergrond. Door die zwarte achtergrond worden ze bijna letterlijk losgemaakt van hun dagelijkse omgeving, worden het individuele personen met een eigen wil en waardigheid. En zo kijken ze vaak ook in de lens: hier ben ik. Ze lijken een niet kapot te krijgen schoonheid uit te stralen - en sommigen lachen er ook bij. Niet dat de fotografe het mooier voor wil stellen dan het is. Maar hoe zwaar gehavend de gezichten en andere lichaamsdelen van deze vrouwen ook zijn, ze worden niet neergezet als slachtoffers.