Wetsvoorstel Open Vld: aanpassing auteursrecht
Iemand neemt een selfie met het Atomium, de Totem van Jan Fabre of het Centraal Station in Brussel als achtergrond. Wanneer deze dit portret openbaar maakt kan er een probleem zijn, formeel moet er volgens de huidige wet toestemming worden verleend en moet hiervoor worden betaald. Op zich is dit niet echt houdbaar, duizenden Belgen, maar ook buitenlandse toeristen nemen selfies of maken portretten van elkaar. In de praktijk kun je in België de selfiemaker, maar ook de professionele beeldmaker, vrij gemakkelijk aanspreken. In het buitenland, waar het zogenaamde 'recht op panorama' veelal wél is toegestaan, wordt dit moeilijker. Het Belgische gerecht heeft geen enkele jurisdictie op Texel, in de Verenigde Staten, in Timboektoe of op de laagvlakte van de Opper Patagonische Alpen. Dus procederen in het buitenland, daar waar het wettelijk is toegestaan, is natuurlijk volslagen nonsens.
Wie heeft het auteursrecht op openbare ruimte? •
De stelling dat een foto van een in de openbare ruimte een reproductie is van een auteursrechtelijk werk lijkt niet echt houdbaar in dit verband. Een reproductie is per definitie een minutieuze nabootsing van een kunstwerk waarop ieder detail van het kunstwerk zichtbaar is. Een portret van een toerist met een kunstwerk op de achtergrond is per definitie wat het is, een portret. Dus geen reproductie.
Open Vld stelt terecht dat de bescherming van werken in de openbare ruimte tot absurde situaties kan leiden. "Uiteraard houden de meeste kunstenaars zich niet bezig met het opsporen van iedere reproductie. Maar het feit dat ze foto's oogluikend toestaan, neemt niet weg dat ze achteraf hun rechten kunnen doen gelden. Kijk naar het Atomium, dat in het verleden mensen en bedrijven bestookte met aanmaningen om auteursrechten te betalen." aldus de Open Vld-kamerleden Patricia Ceysens en Frank Wilryckx.