Paris Photo

Paris Photo
Grand Palais
Avenue Winston Churchill
75008 Paris FR

Het trieste verhaal van Cathy alias Miss Wish

Een keuze uit
Gepubliceerd: 26 november 2018

In deze maandelijks terugkerende rubriek geven we een selectie van min of meer recent verschenen fotoboeken die we graag onder de aandacht brengen. Steeds wordt minstens één van de vermelde titels nader belicht. Deze keer viel de keuze op 'An autobiography of Miss Wish' van Nina Berman.

Het is een afschuwelijk verhaal, te erg soms voor woorden. Het is het trieste verhaal van Cathy, alias Kim(berly), alias Queenie, alias Miss Wish. Een vrouw die reeds als kleuter misbruikt werd op seksparty's van haar vader en 'vrienden' en die op haar 12de een relatie kreeg met een man die haar aan de drugs hielp, haar als een slavin uitbuitte, mishandelde en gebruikte voor het maken van kinderporno.
Hoe vertel je zo'n verhaal als fotograaf, hoe breng je zulke ellende in beeld, hoe maak je daar een boek van? Nina Berman laat met 'An autobiography of Miss Wish' op overtuigende en zeer aansprekende manier zien hoe dat kan. Met dank aan Teun van der Heijden die voor het prachtige boekontwerp zorgde. Het boek kwam onlangs, tijdens de afgelopen editie van Paris Photo, op de shortlist voor de Paris Photo/Aperture Foundation Photobook of the Year Award te staan. (De prijs werd uiteindelijk gewonnen door Laia Abril met haar boek 'On abortion').

Hausse in fotografiebeurzen

2015 was een opmerkelijk jaar. Niet in de zin dat er zoveel wereldschokkende gebeurtenissen plaats vonden, of revolutionaire zaken waren te beleven. Maar wel, buiten de gevestigde orde, nogal wat ambitieuze roeptoeterij, uitmondend in een boterzachte natriekende veest dan wel in de immense stilte die astronauten uitsluitend in een ruimtelijk vacuüm aantreffen.

Fotografiebeurs op wereldniveau

In Europa zijn er een aantal grote fotografische evenementen. Van wereldfaam is uiteraard de Photokina in Keulen en je zou er in zekere zin ook de IFA elektronicabeurs toe kunnen rekenen, alleen gaat het daar niet uitsluitend over fotografie. Zoals niet alleen door Samsung, die haar eerste CMOS sensor geïntroduceerde, maar ook het oprekken van het vak van fotograaf naar het werken met smartphones. En ook gaat het over digitale communicatie en transmissietechnieken ten behoeve van twitterige zwets en al dan niet bewegende selfies via ether, kabel en satelliet. Maar om het verder te beperken tot fotografie, ook Paris Photo heeft, net als toonaangevende grootschalige evenementen op fotografisch gebied, een bovennationale uitstraling.

Fotografische beursbuikloop

Buikloop is een nare toestand. Onze oosterburen hebben er zelfs een nóg plastischer benaming voor, ‘Durchfall’. Een beproefd oud middel om dit tegen te gaan is Norit. Hoewel, er zijn vormen van doorvallende buikloop zoals awarditis, die niet te bestrijden lijken.

Zo kenden wij een aantal jaren een eindeloze stroom van awards, gelanceerd door iedere instelling die meende iets kunnen melden. Met uiteraard, wisselende resultaten. Sommig geawardeerd werk wil de rechtgeaarde beeldbeoefenaar zelfs niet eens zien, omdat de maag omkeert van hetgeen de wereld kond wordt gedaan (nee, foei, geen spelfout!).

Gelukkig werd het wat rustiger aan het front, de wereld leek uitgeawardeerd te zijn, tot vorig jaar een nieuwe vorm van buikloop de kop op stak: de beursbuikloop. Een toename in beurzen, van kleine beursjes, goedbedoeld verheven tot amateurniveau, tot als spectaculair aangekondigde gedrochten met meer pretentie dan effect. Een voorbeeld was het monster dat men in de Jaarbeurs te Utrecht wilde lanceren, je kon op deze 'vakbeurs' zelfs leren hoe je moet fotograferen.

In de wereldhoofdstad van de fotografie

Het is al jaren een buitengewoon plezierige traditie om medio november naar Parijs af te reizen met als hoofdbestemming Paris Photo, 's werelds grootste beurs op het gebied van de fotografie. Van 14 tot en met 17 november vond de 17e editie plaats. En ditmaal deden er 136 fotogaleries en 28 uitgevers en antiquariaten mee uit heel de wereld. Hoeveel bezoekers er waren, kon de beursorganisatie niet zeggen, maar wel had men het over '55.239 entrées' - zeg maar bezoeken.

Vond Paris Photo aanvankelijk plaats in het Carroussel du Louvre, sinds vorig jaar heeft de beurs onderdak gevonden in het majestueuze Grand Palais. Op zonnige dagen valt het licht er schitterend binnen door de enorme glaspartijen die aan een reusachtige plantenkas doen denken en alleen al daarom is het geweldig om daar rond te kunnen lopen. Is het ook niet een beetje terug naar de eeuw waarin de fotografie geboren werd?