Wat is fotografie? Of mijn Ithaka

Wereld van Morgen
Gepubliceerd: 31 juli 2013
view counter

Laurens Frenken met meer op achtergrondVan Dale definieert het als: de kunst om door chemische inwerking van licht op een gevoelige plaat, respectievelijk film, afbeeldingen van voorwerpen te maken. Het woord is afgeleid van het Grieks en betekent letterlijk schrijven met licht (φωτὸς, (phootos), van: φῶς (foos): licht, en γράφω (grafoo): schrijven).

Maar is fotograaf nog een relevant beroep om les voor te nemen? Iedereen kan een camera kopen, en iedereen kan een handleiding lezen. Dan weet je hoe hij werkt, en wanneer wat moet worden gebruikt. En tijdens het fotograferen leer je wat wel en niet werkt. Ik ben nooit naar een fotografie-opleiding geweest, ik ben autodidact. Leerde in het veld, aan de rivier, onder de waterval. Zoeken naar wat mooi is. Wat kan ik nog leren op een school die minimaal 3000 euro per jaar kost? Mijn opleiding kost slechts 1800 per jaar en daarna heb ik ook nog eens veel meer kans op een baan dan wanneer ik mijn droom was gaan realiseren; fotograaf worden. Dromen zijn niet voor niets bedrog. Na mijn opleiding draag ik de titel: Interactive Graphic Designer. Dan ontwerp ik websites, applicaties, interactieve reclame en dergelijke, allemaal in de digitale wereld.

Wat is fotografie dan voor mij? Het vastleggen van een avontuur als een ansichtkaart, een souvenir. Als ik vertel dat ik graag naar Afrika zou willen om te fotograferen, krijg ik vaak als antwoord: “maar jongen dat is al zo vaak gedaan”. Dat klopt. Maar het gaat mij om het avontuur en de reis. Het doel is minder belangrijk. De Griekse dichter Kaváfis schreef het gedicht Ithaka. In het gedicht wordt een reis naar Ithaka beschreven, de dichter zegt dat je de reis zo lang mogelijk moet maken, zoveel mogelijk moet verzamelen zodat je rijk aan ervaringen je reis beëindigt. Dan merk je dat Ithaka een zegen is geweest en alleen belangrijk omdat je door naar Ithaka te gaan de reis hebt gemaakt.

Voor mij is Ithaka mijn camera. Een cadeau van mijn lieve tante. Haar geschenk opende mijn ogen, en ik zag de wereld als nieuw. Ik begon de kleine dingen te zien, waar niemand naar kijkt. Zelfs tijdens een feest met vrienden kijk ik verwonderd om mij heen om de locatie in mij op te nemen. De natuur is voor mij een onuitputbare bron van inspiratie. Elke vierkante meter heeft iets te bieden. En soms lijk ik de enige te zijn die het ziet. Fotografie is mijn droom, mijn levenslijn. Zonder fotografie zou ik de wereld niet zien, zou ik nooit alleen naar Noorwegen op reis zijn gegaan. Zonder mijn camera had ik nooit aan de voet van een waterval geslapen op 19-jarige leeftijd, alleen in een zeer kleine tent.

Onder aan de waterval van Tvindefossen, Noorwegen 2012<br />
foto: © Laurens Frenken
Foto van vorig jaar onder aan de waterval van Tvindefossen, Noorwegen

Het lijkt misschien niet veel, maar binnen mijn sociale kring werd deze reis zeer gerespecteerd. Vooral omdat het naar een onbekend land was, alleen en tijdens relatief slecht weer. Het één zijn met de natuur, alleen op de wereld, boven op een berg, tussen de watervallen en bergbeekjes. Daar was ik echt gelukkig. Ithaka is mijn geluk. Fotografie is mijn geluk omdat ik daardoor de wereld leer kennen. Naar locaties ga waar ik normaliter niet zou komen. Recent ligt mijn focus ook bij architectuur, jong en nieuw, oud en vervallen. Voor fotografie is veel tijd nodig, gelukkig heb ik nu zomervakantie. Ik trek als deze column online komt minimaal vijf dagen de “wilde” natuur in van Nederland. Ik ga aan het eind van augustus naar Keulen. Voor de architectuur, en voor de reis.

Als ik aan het fotograferen ben, word ik een ander mens. Niet de luie student die liever slaapt dan werkt, maar de ijverige avonturier die op zoek is naar ervaring, kennis en die een mooie reis wil maken. Dat is iets wat niet te leren valt op een peperdure fotografie opleiding.
Thuis heb ik tientallen boeken, een aantal zelf gekocht, de meeste overgenomen van mijn vader, professioneel fotograaf. Deze boeken leren mij hoe en waar te kijken en wat te doen in een situatie. Verteld door de fotograaf zelf. De foto’s die zij maken hoop ik ooit zelf ook te kunnen maken. Puur als bewijs van de fantastische reis die ik voor die foto heb gemaakt.

En exposeren; dat vind ik niet nodig. Ik ben nog geen echte fotograaf. Slechts een goede amateur. Ik zal mijzelf waarschijnlijk nooit fotograaf noemen. Omdat die titel mij pas toebehoort, als ik mijn werk veelvuldig verkoop of ik de titel krijg door een studie af te maken.

Mijn reis is lang. Mijn doel ver en niet meer belangrijk. Ithaka ligt voorbij de horizon. Mijn geluk om de hoek. Ik ga veel verzamelen op mijn lange reis, en aan het eind ben ik oud en rijk en wijs. Zoals Kaváfis zegt dat ik zal zijn. Een puntje natuur en mijn camera is genoeg voor mijn geluk. Meer willen is overdreven.

Advertentie

Het nieuwe richtprijzenboekje 2019 is uit!

Het richtprijzenboekje dient behalve voor prijsindicatie ook als richtlijn in gerechtelijke procedures bij toewijzing van honoraria en schadevergoedingen bij geschillen. De richtprijzen zijn gebaseerd op onderzoek naar het prijspeil voor publicatie en productie. Bij de prijsberekening worden behalve resultaten van binnenlands onderzoek ook de prijzen van (EU) beheersmaatschappijen zoals het Belgische Sofam meegenomen. Omdat een prijs afhankelijk is van de ervaring, uitrusting en specialisatie van de fotograaf moeten deze prijzen als een gemiddelde worden beschouwd voor hetgeen door afnemers voor fotografie moet worden betaald. Verder bevat dit herziene werkje een link naar de Algemene Voorwaarden Dupho, informatie over licenties, ISO-normen, IPTC metadata en aanlevering van digitale beeldbestanden. Niet alleen voor de fotograaf van nut, maar ook voor de beeldinkoper.

Klik hier voor meer informatie of om het boekje te bestellen.

view counter