Wijziging Wet gemeentelijke schuldhulpverlening

door: Boris Reijne

Boris Reijne
juridisch medewerker

i-ee
Anna van Renesseplein 8
1911 KN Uitgeest
Tel. 0251 - 36 20 37, Fax 0251 - 36 20 47, e-mail.
 
foto: © Carina Meijer

Advertentie

Op 14 oktober 2019 verscheen een nieuwsbericht van de Rijksoverheid met de titel: ‘sneller hulp bij beginnende schulden’.[1] Het hierin beschreven wetsvoorstel (Wijziging Wet gemeentelijke schuldhulpverlening voor uitwisseling persoonsgegevens) maakt deel uit van de brede schuldenaanpak van het kabinet.[2] Vanuit mijn vroegere ervaring in de incasso- en deurwaardersbranche ben ik bekend met de groeiende maatschappelijke problematiek die ontstaat door schulden en vanwege mijn persoonlijke belangstelling heb ik deze bijdrage geschreven.

Laat ik beginnen met een korte introductie van het begrip schuldhulpverlening. Zoals de naam reeds doet vermoeden betreft het hulpverlening voor personen met een problematische schuldsituatie. Door de vereniging voor schuldhulpverlening en sociaal bankieren NVVK wordt een problematische schuldsituatie als volgt gedefinieerd:[3]

‘Een problematische schuldsituatie is de situatie waarin van een natuurlijk persoon redelijkerwijs is te voorzien dat hij niet zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden, of waarin hij heeft opgehouden te betalen.’

Schuldhulpverlening wordt zowel door private (oftewel door particulieren en bedrijven) als publieke organisaties zoals gemeentes aangeboden. Dit wetsvoorstel ziet slechts op de dienstsverlening van gemeentes.

Er zijn drie kerntaken die de gemeente hiervoor uitvoert, namelijk: bemiddeling, schuldsaneringskrediet, en gerechtelijke bijstand. Bij de eerste twee opties wordt gepoogd een schikking te treffen met de schuldeisers. Lukt dat niet dan kan een gerechtelijke procedure worden gebruikt om het resultaat te behalen via een dwangakkoord of WSNP (Wet schuldsanering natuurlijke personen).

Middels dit wetsvoorstel worden de bevoegdheden die de gemeente voor de uitvoering van deze taken heeft uitgebreid. Zo mogen hulpverleners zelf gegevens vergaren en registers raadplegen. Het gaat dan bijvoorbeeld om informatie over inkomen en vermogen. Bij de start van de hulpverlening wordt een beschikking afgegeven met een plan van aanpak. Daarin zijn de gegevens die de gemeente zal gebruiken opgenomen (e.e.a. mede op grond van de AVG).

Al met al is in deze bijdrage schuldhulpverlening door gemeenten en de wijzigingen uit het wetsvoorstel Wijziging Wet gemeentelijke schuldhulpverlening voor uitwisseling persoonsgegevens besproken.