In deze maandelijks terugkerende rubriek geven we een selectie van min of meer recent verschenen fotoboeken die we graag onder de aandacht brengen. Steeds wordt minstens één van de vermelde titels nader belicht. Deze keer viel de keuze op Eyes Wide Open! 100 Years of Leica.
In de wereld van de grote cameramerken neemt Leica een aparte plaats in. En dat al meer dan honderd jaar. Aanleiding voor de publicatie van een indrukwekkend, omvangrijk boekwerk, getiteld Augen auf! 100 Jahre Leica, of - in de Engelse versie - Eyes Wide Open! 100 Years of Leica.
De eerste compacte 35 mm-camera, de Leitz-camera ofwel Leica, was al ontwikkeld in 1914 maar kwam mede vanwege de Eerste Wereldoorlog en nasleep daarvan pas echt in productie in 1925. Leica maakte het fotograferen niet alleen makkelijker voor amateur en professional maar bood nieuwe mogelijkheden om de zichtbare wereld sneller, dynamischere en persoonlijker vast te leggen. (Wat dat betreft doet het denken aan de digitale revolutie van onze tijd).
Het boek richt niet alleen de schijnwerper op de bedrijfsgeschiedenis, technische ontwikkelingen en invloed op de fotojournalistiek maar geeft ook een prachtige, zeer uitgebreide selectie van beelden die met een of andere Leica geschoten zijn. Daar zitten tal van iconen bij van meesters als Henri Cartier-Bresson, Christer Strömholm, Robert Frank en Gianni Berengo Gardin, om maar enkele namen te noemen. Bladerend door het 564 pagina's tellend boek krijg je soms zelfs de (uiteraard vertekende) indruk dat alleen de interessantste foto's uit het verleden genomen zijn met een Leica.
Onbekende fotografen •
Ruim aandacht is er ook voor minder bekende of bijna vergeten fotografen, wier werk alleen terug te vinden is in al lang ter ziele gegane tijdschriften, waaronder het blad LEICA fotografie. Wat die categorie betreft werd ik onder veel meer verrast door twee voor mij totnogtoe onbekende fotografen: de Oostenrijker Alfons Walde en de Brit John Bulmer. Walde, kennelijk vooral bekend als schilder van sneeuw- en wintersporttaferelen, was ook een fotograaf die al vroeg in kleur werkte. Met name zijn erotisch werk uit de jaren veertig en vijftig is heel apart, af en toe surrealistisch of bijna magisch-realistisch. Het doet me soms aan foto's van Paul Outerbridge denken. John Bulmer werkte zowel in zwart-wit als in kleur in de jaren zestig, met name voor tijdschriften. Het kan haast niet anders dan dat Martin Parr beïnvloed is door Bulmers reportages over het dagelijks leven in Groot-Brittannië.
Het prestige van Leica was al groot. Het zal nog groter worden door dit schitterend opgezette en uitgevoerde naslagwerk. De 100-jarige had zich geen mooier verjaardagskado kunnen bedenken.