Ontslag

Nog één maal Foto Natura

Klik hier voor de column van 8 januari 2014 resp. het vervolg van 16 januari 2014.

Zoals iemand tegenover mij opmerkte, dit lijkt een continuing story. En dat klopt. Er was op het redactieadres een driftig email- en telefoonverkeer, ik dacht op een gegeven zelfs dat ik blond was, een jurk aan had en de naam Antoinette Hertsenberg droeg. Hetgeen niet écht vreemd genoemd kan worden. Uit dit communicatieverkeer kwamen veel eensluidende gegevens naar voren.

De eigenaar van Foto Natura bv, PXRS Unlimited bv en Picture Box bv, Danny Ellinger, suggereert graag dat hij zijn rechtenstudie aan de VU heeft afgerond en de titel Meester in de Rechten mag voeren. Het blijkt dat hij deze titel waarschijnlijk niet bezit, hij heeft de studie niet afgerond. Volgens een van de advocaten die ik afgelopen week sprak zou het onrechtmatig voeren van een dergelijke titel zelfs strafbaar zijn.

Petitie 'Inperken zelfstandigenaftrek voor ZZP-ers en kleine ondernemers'

Onder andere fotojournalisten de dupe

13-8-2013

Vorige week verschenen er in een aantal dagbladen berichten over nieuwe kabinetsmaatregelen om de belastingvoordelen van kleine ondernemers en zzp-ers in te perken. Volgens het kabinet en een aantal Kamerleden zouden zelfstandigen  te veel belastingvoordelen genieten.

Het kabinet wil bezuinigen op enkele ondernemersfaciliteiten om zo te voorkomen dat er schijnconstructies ontstaan: werkgevers halen ontslagen werknemers weer binnen als zelfstandig ondernemer. Een van de maatregelen van het kabinet is de bezuiniging op de zelfstandigenaftrek. Iemand met een jaarinkomen van ongeveer 20.000 euro zou hierdoor mogelijk enkele honderden euro’s per maand moeten inleveren.

Mathieu Damiens

Als één beeld meer zegt dan duizend woorden, dan is dat een bijzonder moeilijk uitgangspunt voor een geschreven artikel over een fotograaf. Wat moet ik met die duizend woorden, wanneer het beeld toch zoveel meer zegt? Duizend woorden voegen hoogstens een komma toe, zetten een vraagteken, of plaatsen een dik vet uitroepteken bij het beeld. Zo werkt trouwens ook de reclame: onze aandacht wordt getrokken door een krachtig beeld dat meer zegt (of oproept) dan duizend woorden. De toegevoegde tekst zet alles in de gewenste context: “Voor slecht 49,00€ krijg ook jij dit sexy silhouet met Beyoncé’s bikini!” Tieners stelen de H&M posters uit bushokjes, niet omwille van het voordelige prijskaartje van de zuinige lapjes textiel die erop aangeprezen worden, maar wel omwille van de waargeworden droom die ze met plakband boven hun bedje kunnen hangen.

In een roes van A naar B

Zo komt me het beeld voor ogen dat bij de lancering van de nieuwe Rolls Royce Silver Wraith werd gebruikt: een schimmig silhouet als een rooksliert in de nacht; de suggestie dat het om iets ongrijpbaars gaat, een geestelijke verbeelding die het tastbare overstijgt. Dit vage beeld creëert de illusie dat deze auto je in een roes van A naar B brengt, eerder dan dat het een machine met een motor is die je (weliswaar in alle comfort) laat stilstaan in de dagelijkse file op het wegengrijs. Dit beeld, dat meer zegt dan duizend woorden, is een weergave van de ‘ziel’ van deze auto.

Windtunnel

“Ik heb niets met hedendaagse auto’s”, zegt Mathieu Damiens. Ze lijken allemaal op elkaar, waarschijnlijk omdat ze ontworpen zijn in een windtunnel. Ze hebben geen ziel meer. Ik fotografeer vooral classics en exoten; alles wat een beetje zeldzaam is. Maar als er iemand langskomt met zijn Peugeot 205, en die wil daar mijn prijs voor betalen, dan zal ik die auto ook fotograferen. Zeker als het een GTI 1,9 is,” (lacht).

Ontslag wegens Photoshoppen

Twee gebeurtenissen zijn eigenlijk de oorzaak van dit verhaal. Onlangs konden wij in de media lezen dat er ergens een fotograaf op straat was gezet omdat hij hoofdzonde nummer 1 had begaan: photoshoppen in een persfoto. En dat mag nu eenmaal niet van God.

Gisteren kreeg ik een bericht onder ogen dat een prijswinnaar van de prestigieuze ‘2012 National Geographic Photo Contest’, Harry Fish, zijn prijs weer werd ontnomen. De prijswinnende foto gaf een beeld van de voorbereiding van de gebeden aan de Ganges in India.

Een prachtige foto, zeer sfeervol en ietwat mysterieus, ik zou 'm zo aan de muur willen hangen.
Na vele uren en dagen reizen onder de meest beroerde omstandigheden om onder andere deze foto te hebben kunnen maken drong de inhoud van het mailtje van NG na enige tijd tot hem door. Een euforische stemming maakte zich van hem meester. Winnaar van de zware 'Places' categorie!

Lennen Descamps

Een langzame snelweg

Een geduldige reeks auto's schuift langzaam over de snelweg langs het restaurant waar Lennen Descamps (° Kortrijk 1982) en ik mekaar ontmoeten om te praten over zijn werk: auto's fotograferen. Telkens wanneer ik spreek met iemand die gepassioneerd is door auto's, zie ik de twinkeling in de ogen, de opwinding van het jongetje dat met Matchbox-autotjes speelt. “De belangstelling voor auto's zit er van kleins af in,” zegt Lennen. Het is een fascinatie die niet voorbij gaat, die niet afneemt of verslijt: de vorm van de auto's, het comfortabele interieur, het gebrom van de motoren, de immense hoeveelheid paardenkracht, het vermogen om duizelingwekkende snelheden te bereiken, de mogelijkheid om je zonder inspanning te verplaatsen naar waar je zelf wilt... de wereld rond... het blijft een droom.

Autowrakken fotograferen

De interesse voor fotografie kwam later, pakweg in 2004 toen een vriend een digitale reflex had gekocht. Later kocht hij er zelf één. Daar kon hij meer mee dan met de compacte camera die hij gebruikte om autowrakken te fotograferen. Hij deed de expertise van ongevallen bij auto's voor een opkoopfirma. Daarvoor reisde hij heel België door, behalve de provincies West- en Oost-Vlaanderen. Per jaar reed hij meer dan 100.000 km. Via de centrale website Informex konden alle foto's van alle experts bekeken worden. Kandidaat-kopers konden on-line een bod doen, maar op een bepaald moment liepen de prijzen erg terug. De verkoop naar Polen was sterk verminderd. Lennen kreeg zijn ontslag en ging zich meer verdiepen in de fotografie.

Waar zelfstandige journalisten voor ijveren…

Hieronder een aantal voorstellen – lees eisen - om het statuut en de financiële situatie van zelfstandige journalisten te verbeteren. Aanleiding voor deze tekst zijn de sectoriële onderhandelingen die Vlaams Mediaminister Ingrid Lieten onder het motto “talentmanagement” recent heeft opgestart in uitvoering van afspraken die drie jaar terug gemaakt zijn tijdens de Staten-Generaal voor de Media in Antwerpen, een bijeenkomst die indertijd georganiseerd werd door toenmalig Mediaminister Kris Peeters in de nasleep van een aantal zware herstructureringen in de media. Deze tekst richt zich zowel naar de Vlaamse Vereniging van Journalisten (VVJ) met het verzoek deze punten waar nodig naar voor te schuiven tijdens deze onderhandelingen als naar de uitgevers en bevoegde politici om eindelijk werk te maken van zaken die al decennia gevraagd worden.

Het moet me vooreerst van het hart dat ik als lid van de raad van bestuur van VVJ verschillende van onderstaande zaken al meer dan 15 jaar bepleit zonder dat er ondertussen veel veranderd is, zonder dat er überhaupt – op een enkele uitzondering na in het midden van het vorige decennium – zelfs een forum was om over dergelijke dingen te praten met uitgevers. Die vaststelling is enigszins verrassend. Het freelancefenomeen kent sinds de jaren ’70 een sterke opmars. Van de circa 2.300 beroepsjournalisten die lid zijn van de VVJ zijn er momenteel liefst 482 freelancers. In elke studie of tekst over de actuele situatie van de beroepsjournalisten werd de afgelopen jaren de situatie van freelancer bovendien steevast als ondermaats beschreven. Uitdrukkingen zoals “freelancers zijn de paria’s in de media” zijn legio.