Werkgelegenheid▼

Pictoright en de badeenden van de Gemeente Rotterdam

Het Gemeentearchief Rotterdam neemt het niet zo nauw met de auteursrechten van fotografen en andere beeldmakers. Jarenlang hebben er beelden zonder toestemming van de makers online gestaan. Bovendien heeft het archief tegen marktprijzen afdrukken en downloads van beschermde werken aan bedrijven en particulieren geleverd.

De Gemeente Rotterdam stelt zich kennelijk op het standpunt dat zij foto's, al dan niet speciaal voor het Gemeentearchief gemaakt of nog te maken, vrijelijk moet kunnen publiceren. Dit om den volke kond te doen hoe Rotterdam er uitzag en hoe de stad er tegenwoordig hoe langer hoe meer níet uit gaat zien.

Het bestaande fotoarchief is deel één van de zaak. Hoe men in de toekomst denkt te om te gaan met de auteursrechten is een tweede deel. Voor nieuw te maken werk deed de 'slimme' Gemeente een oproep, twee saillante passages werden door ons geaccentueerd:

Fotografen gezocht
Het Stadsarchief Rotterdam zoekt enthousiaste fotografen voor het vastleggen van het dagelijks leven in de stad. Eeuwige roem ligt in het verschiet. De gemaakte foto’s worden opgenomen in de collectie van het archief, het openbare geheugen van Rotterdam. Zo blijft een representatief beeld van de stad bewaard voor de toekomst.

Andere energiebronnen

Laptops op zonne-energie, eetbare zoete batterijen, zonnepanelen in spuitbus en kleine windmolentjes, energie opwekken door lichaamsbeweging en met afval en winderigheid, het ligt nu allemaal net onder de horizon, maar het kan ons al snel bereiken.

Er zijn reeds veel mensen die gebruik maken van zonneladers voor kleine electronica en zonnepanelen voor de electriciteitsvoorziening van de caravan. Geruchten doen nu de ronde over zonne-energie voor de laptop en de smartphone. De American Energy Information Administration stelde onlangs dat de alternatieve energie in 2014 zal toenemen met ongeveer 3 procent en in 2040 zal zijn toegenomen tot 28 procent van de totale productie.

Pasfoto’s weer eens onderwerp van strijd

Naar aanleiding van een tender, uitgeschreven door de overheid en een aantal discussies in de sociale media schreef ik een artikel, elders in dit magazine. Van vele zijden, organisaties en vakgenoten, van vakbladen, van belanghebbenden maar daarover later meer, kwamen er soms felle reacties. Vandaar dat ik hier alles nog eens onder de loep neem.

Er zit handel in de pasfoto, zo lijkt het. Over die pasfoto is altijd al veel te doen geweest. Meestal werd het ding bekeken als iets uit het onderste van de markt. Je moest ook vooral geen goede pasfoto’s maken van de krentenwegende baas, want dan werd het een portret. ‘En daar hangt een ander prijsje aan.’

Gelukkig deed ik korte tijd een soort stage, ergens waar de pasfoto zowat verheven was tot kunst. Een portret was het niet, er werd alleen maar een handwerkafdrukje gemaakt van 4x5 centimeter.  Maar het fotootje moest wel uiterst perfect zijn en subliem uitgelicht. Later kwam ik te werken bij een Polaroidminded fotozakenman, ‘Als het er maar op staat.’ Twee werelden van uitersten.

Martin Stevens

De wolverlei is een plant met geneeskrachtige eigenschappen. Deze wordt ook wel arnica genoemd, of valkruid, vanwege de genezende werking bij spierletsel en kneuzingen, bloeduitstortingen en stootwonden. Dit veelzijdige plantje komt voor in de Alpen en mondjesmaat in Nederland. Het is een beschermde plantensoort. Verguisd door de Stichting Scepsis, op handen gedragen door verstandige artsen, homeopaten en natuurartsen.

Gezamenlijk verleden •

Op een mooie dag reis ik af naar Kortenhoef. Een hoekhuis dat onherkenbaar is als rijtjeshuis in een nieuwbouwwijk. Met een wilde tuin die zich om het huis slingert met een onregelmatige maar fraai aangelegde klinkerbestrating, een klein stukje natuur. Even later wordt er opengedaan, tijdens het koffiezetten is er een kleine rondleiding en dan zit ik samen met Martin Stevens, die ik ken uit twee van de Linkedin-groepen waarin hij actief is als groepseigenaar, in de ruime woonkamer en ontdekken een stuk gezamenlijk verleden. Wij blijken beide lid te zijn geweest van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN), in dezelfde tijd maar bij twee aangrenzende afdelingen. En zo zitten wij al heel gauw in een stevig gesprek over ecologie.