Hier vindt u allerlei regelingen, voorwaarden, voorbeeldcontracten, tips en trucs die voor fotografen van belang zijn.
Deze verzameling wordt --voor zover mogelijk-- door PhotoNmagazine.eu actueel gehouden.
3 mei 2017: Pasfotomatrix BE en ICAO
De overgangstermijn van de wet Markt en Overheid is met ingang van 1 juli 2014 voorbij. Deze wet bevordert eerlijke concurrentie tussen overheden en bedrijven. Overheden hebben de afgelopen twee jaar de tijd gehad om zich voor te bereiden op de nieuwe gedragsregels. De Autoriteit Consument & Markt (ACM) gaat de wet handhaven. ACM onderzoekt klachten van ondernemers en gaat zelf drie sectoren nader onder de loep nemen: de inzameling van bedrijfsafval, de exploitatie van sportaccommodaties en de exploitatie van parkeergarages.
Anita Vegter, bestuurslid van ACM: ‘Bedrijven krijgen onder de wet Markt en Overheid een eerlijke kans om te ondernemen. Overheden mogen dus geen gebruik maken van oneigenlijke concurrentievoordelen. Ze moeten alle kosten die ze maken doorberekenen in de prijs als ze de markt opgaan. Daar zien wij op toe.’
Overheden moeten volgens de wet Markt en Overheid alle kosten doorberekenen in de prijs als ze de markt opgaan. Ook mogen zij hun eigen overheidsbedrijven niet bevoordelen door bijvoorbeeld een goedkope lening te verstrekken.
Nederland heeft een niet onaardige traditie. Voor iedere wissewas wordt een stichting, vereniging of ander orgaan met specifiek doel opgericht. Bij kynologenclubs kun je jezelf daar wel iets bij denken, een buldog is iets geheel anders dan een pekineesje. Heb je het over natuurbeschermers dan wordt het al wat minder. Maar bij fotografen..?
Zelf heb ik het eigenlijk altijd onzin gevonden dat er verschillende organisaties voor portretfotografie of commerciële fotografie zouden moeten zijn. Bij kunstfotografie kan ik mij dan wel iets voorstellen, hoewel de disciplines tegenwoordig al aardig begint te overlappen. 'Dit komt ook door de ontwikkelingen in de media' zo legde een reclameman mij onlangs uit. 'Er wordt goed beeld gevraagd, daarvoor kun je het niet alleen bij louter ambacht of kunsten houden.'
23-10-2013
Pasfotografie is een belangrijke bron van inkomsten bij het fotografisch bedrijf in de publieke sector. Er gaat ook veel geld in om. Al jaren, wij spreken zelfs over de vorige eeuw, zijn er pogingen gedaan door industrie en soms ook de overheid om de lucratieve pasfoto in de greep te krijgen. Uiteraard met protesten van de makers van pasfoto’s die deze pogingen als legale broodroof zagen.
Op dit moment is er weer een initiatief opgedoken. Een geïntegreerde oplossing, een automaat waarmee in gemeentehuizen een aanvrager van een document zoals identiteitsbewijs, paspoort of rijbewijs aanvraagt, Een zogenaamd aanvraagstation dat dan (hij veegt, hij klopt, hij stoft, hij zuigt) automatisch vingerafdrukken neemt, een pasfoto maakt en de verdere aanvraag administratief afhandelt. Afgezien van mogelijk frauderisico bij deze ‘handelingen’ is het, zeker waar het de foto betreft, vrijwel onmogelijk voor een automaat om de pasfoto zodanig te maken dat deze aan alle eisen voldoet. Het vereist zeer kostbare apparatuur. Desondanks zal er toch bij bepaalde bevolkingsgroepen, zoals krijsende zuigelingen, ADHD kinderen en bejaarden met Parkinson, een ‘menselijke’ fotograaf aan te pas moeten komen om te assisteren. Of zelfs apart de opname te maken! Het lijkt er op dat de geschoolde portretfotograaf de klus beter en zeker goedkoper en storingsvrij zal kunnen klaren, de ervaringen in het buitenland wijzen hier op.
Naar aanleiding van een tender, uitgeschreven door de overheid en een aantal discussies in de sociale media schreef ik een artikel, elders in dit magazine. Van vele zijden, organisaties en vakgenoten, van vakbladen, van belanghebbenden maar daarover later meer, kwamen er soms felle reacties. Vandaar dat ik hier alles nog eens onder de loep neem.
Er zit handel in de pasfoto, zo lijkt het. Over die pasfoto is altijd al veel te doen geweest. Meestal werd het ding bekeken als iets uit het onderste van de markt. Je moest ook vooral geen goede pasfoto’s maken van de krentenwegende baas, want dan werd het een portret. ‘En daar hangt een ander prijsje aan.’
Gelukkig deed ik korte tijd een soort stage, ergens waar de pasfoto zowat verheven was tot kunst. Een portret was het niet, er werd alleen maar een handwerkafdrukje gemaakt van 4x5 centimeter. Maar het fotootje moest wel uiterst perfect zijn en subliem uitgelicht. Later kwam ik te werken bij een Polaroidminded fotozakenman, ‘Als het er maar op staat.’ Twee werelden van uitersten.
Het initiatief voor deze nieuwe Award ‘PIA d’Or’ werd genomen door de vakbeurs Professional Imaging en de vakorganisaties BFN, SVFN, DIPP en Colour Art Photo. Het is de bedoeling dat deze wedstrijd jaarlijks plaats vindt in de vier categorieën Creatief beeld, Reclame/Industrieel, Bruidsfotografie en Portret. De deelname is open voor iedere Nederlandse professionele beeldmaker. Het reglement voor deze wedstrijd is ontleend aan de opgestelde richtlijnen van de FotografenFederatie.